Ingizko ontziak

R. Tagore

Egunero, neure ingizko ontzitxoak jaurtzen ditut, bata bestearen atzetik, ur-beera. Izki baltz andiz margotuta neure izena daroie, bai ta neure erriarena be. Eltzen diran ondartza ez-ezagunean norbaitek aurkitzen ba'ditu, jakingo dau arek ni nor nazan... Ene etxeko baratzean azitako siuli-loraz beterik doiaz nire ontzitxoak; eta., ziur nago, goiz-urratzean batutako lore-pipil oneik, gabean, onez elduko dira lurrera.

        Ur ibillian jaurtzen dodaz neure ingizko ontzitxoak. eta begiak zerurantza jasoten dodazanean, arat-onat dabiltzan odeiak ikusten ditut, euren oial zuriak aizez beterik dabezala... Ez dakit nik zerutiko nire zein adiskidek botaten dabezan aize-beera, nire ontziekaz ibilli daitezan... Illunkeran neure esku artean arpegia gorderik, ames dagit, ames nire ingizko ontziak ur gaiñez doazala gero ta urriñago, gau erdiko izarpean. Ames-maitagarriak zuzendu daroez, lillurakorrezko otzaratxoz gaiñezka.