Agur, Ixiar

Irigoien'dar Roman

(Alkiza'tar Ioxe ta Elizalde'tar Ramona'ri,

Ixiar, beren alaba, lekaime-etxean sartzean)

Jauna'ren usategian

        gau ordu alaiak:

        ez al dituzute entzuten

        jo ta jo kanpaiak?

        Noski... Aizpatxo berri bat

        aukera uso-zaiak,

        ta sarrera ospatzeko

        dituzte gaur jaiak.

Usategian uso bat gendun

gure ustez gurea zana:

emen jaioa, emen guraso,

senide, lagun ta lana;

zintzo ta erne, bere esanekin

etxea alaitzen zuana.

Baiñan Jauna'ri ere atsegin

gure uso txuri, otzana,

eta alkarrekin ditezen beti

deitu dio Beragana.

...Ta ba-dijoa ego-zabalik

Ixiar, uso laztana...

Zoriona da guztion amets,

ta kezka, nun egon leiken,

zu ere zure baitan galdera au

aritu zera egiten.

Munduak ditun txorakeriak

etzizuten lilluratzen

emengo pozak mami gabeko,

azal-utsak iruditzen.

Eta biotza aseko dizun

egizko poza-ondoren

zoaz, Ixiar, alaba maite,

Jesus'en oiñai jarraitzen.

Azkeneko ogeita bat urteko

gertakizunak nastuan

eten-gabeko irrabiokan

jartzen zaizkigu buruan:

zure jaiotza ta bataioa...

poxpolintxo urrenguan...

Jaunartze..., gazte alai, jostaillu...

Eta aizpak zure inguruan...

Gaurtandik, berriz, utsa bakarrik

egoten ziñan lekuan...

Jauna'k guretzat ere gurutza:

betor Bere izen Santuan,

Ixiar: gure maitasun onek

zure zoriona nai du.

Gure alaba, gure artean

poz-pozik izan zaitugu;

baiñan gogozko zaitula Jauna'k,

guk Jauna'ri zer ukatu?

zoaz, bai, zoaz; Bere oiñetan

biotza ipiñi zaiozu,

ta aita ta amaren onespenakin

izan zaitez zoriontsu.

Ta Berarekin zaudezenean

guztiongatik eskatu.

Biotzetan poz eta atsekabe

gaiñezkatzen diranean,

ixildu bedi mingain motela,

begiak mintza ixillean:

ara zureak eta gureak

negar eutsi eziñean

batera malko gozo ta garratz

lagunak bait-lirakean.

Malko abekin zeruan degun

loretegi ederrean

Jauna'k ezetu bitza gureak,

ditezen beti loretan.

Agur, Ixiar, agur, alaba

bakoitza bere bidera...

Zu Jesus'ek dun usategira

ta gu betiko lanera.

Bizitza au labur, ezereza da

ta bestea irabaztera

leiatu bear degu guztiok,

ortarako jaio gera.

Jauna'k lagunduz ta guk arretaz

ekiñik beti aurrera,

gaur banakatzen geran guztiok

zeruan bilduko gera.

        Jauna'ren usategian

        gaur ordu alaiak;

        guk malko gozo ta garratz

        eta oroigaiak.

        Aiei aizpatxo berri bat

        aukera uso-zaiak,

        eta gurean leku uts bat

        sukaldeko maiak.