L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Literatur Aldizkarien Gordailua
                   - Olerti aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Olerti 1960 II (1960-apirila/ekaina) —Hurrengo artikulua




 

 

Negu biotzean

 

Anai I. Olabeaga F.S.C.

 

Negu otz-illuna nere gela barruan,

lorerik ez zelaian, txit beltza zeruan.

Zugaitzak illak,

soruak utsak,

bideak lokatsu.

Bakar-bakarrik ni; bizirik ez inguru.

 

Gaxotegi aurrian zuri-zuri dana;

leiotxutik ua begiratzen dut lana.

Zuri diztikor,

begi-miñ gogor,

ezin dut eraman.

Etzin nadin, beltz gozatsu arki dezadan.

 

Bat-batean ara emen, leio ertzian,

bizidun norbait, txit beltza zuri erdian.

Txoarre txiki,

ondo goseti,

lumak arro-arro,

janari billa, bizi nai badu luzaro.

 

Azpil txiki bat, gaztai apurrez botia,

eskeintzen diot. Txoarre pil ugaria

laster biltzen da.

Bai zalaparta...:

Txori zeken auek

berekin jaten ezin eraman bestiek.

 

Nunnai bezela, indartsuena nagusi;

mokoka danak uxatzen ez da ba asi!

Janari gabez,

aulak bildurrez,

dira baztertuak.

Zenbat orrelako ikusten du munduak...!

 

Bazter askotan, samaritar gixajua,

lurrian datza zauriz josia, auldua!

Gudako errak

ta gorrotuak

lurreratu zuan.

Zai dago laguntza noiz arkituko duan.

 

Izkilluen indarra, urrien lillura,

ara or gaurko gizonen nagusi jauna,

        Langille sutsu

        zenbat beartsu?

        Lan ta lan, ta ezin

etxekoei eraman janari, atsegiñ.

 

Txoarre koxkor ez zaite, ez, ikaratu.

Biotz-ezur zaizkit kupidez dardaratu.

Zatoz, enetxo...

emen, laztantxo...

gaztai apur goxo.

Jan lasai, bai, ez zaite bildurtu, gizaxo..

 

Jauzika leiatsu, alaiki, urbiltzen da...

Alaz ere ez dago bare... ta zearka

begi-begira,

ezker-eskuira,

nortzu dan inguru,

gaztai apurtxo guztiak irentsi ditu.

 

Mingaiñ jatorrez, pipir alaiez, esker mil

esaten dit txioka. Ezin egon ixil,

        geldi; egazka,

        ondo lasterka

        zugaitz adarrian

ankatxoak jartzen ditu elur zurian.

 

Or dago tente, begi zabalik, keñuka,

eske ta eske berriz gaztai goxo apurra,.

        Nik eskuzabal,

        polliki, daldal,

        ez izutu naiez,

deten dan-dana ematen diot poz-pozez.

 

Jaten dun bitartean beri begira ni;

maitatzen detela sumatzen dut samurki.

Aiñ kaskar, txiki,

beltz, txit itxusi,

ta ni lilluratu...

Txoarretxo, zuk didazu biotza ostu.

 

Ba-dakit bai, lapurra zerala txit oso,

arto-gari soroetan kalteak asko

        dagizkizula.

        Zure txioa

        nekañni zaidala,

dezun egala bee, lurkoi ta makala.

 

Baiñan... nere bakartaldian zaitut lagun.

Mundua, negu-biotzean, dager illun;

otza edonun,

bai at, bai barrun;

zuria ingurun...

Dan-danak baiño dago nere baita itun!

 

Nun orain azken udaberriko loreak?

Nun basoak zeuzkaten kolore biziak?

Nun enada ariñ.

Nun txepetx sorgiñ?

Urtxindor berritsu...

Toki epel billa zerate urrutiratu.

 

Adizkidetasunari uko egiñaz,

kabi goxo, maitetsu, zearo aztuaz,

otzen bildurti,

iges urruti

bizi errez billa...

Esker-ona, biotzetan, dezute, illa!

 

Zuen edertasunak lilluratu niñun;

zuen abesti bezin pollitarik iñun...

        Amets zoroa,

        utsa, gezurra...!

        Neguko izotzak,

elurte otzak itzali dituzte danak

 

Bizitza goxoko adizkidetasuna

arantza gabeko loretxo lurriñ duna...

Kolore bizi,

dizdiz ugari...

Naigabe aurrian

orme gelditzen da zimel antz-itxurian.

 

Udaberriko txori onuntz etorriak,

guztiok zerate zerenkoikoz betiak.

Bezitz erreza,

lan-neke eza,

zeru epelian

eten gabeko jolasa ezuzki-pian.

 

Bira ta bira egada ikusgarrian,

biotzak maitasun su-garrez pilpilian...

Ba-dator otza,

ekaitzen otsa...

Kabi, adizkide

baztertuz, toki emi biña ba-zoazte.

 

Bizitz ontako gezurra daramazute:

kolore pollit, abesti goxo, antuste,...

Biotz lillura,

dana itxura...

Zoazte! Zoazte!

Txoarre txiki, nerekin gelditu zaite.

 

Daramaten goga-zama nekorra arindu;

negu illunak etzaituela bildurtu.

Ondo-ondoan,

etxe-txokoan,

ez izan bildurrik;

biziko gera biok alkar lagundurik,

 

Zure aurrian jarri dut gaur zalantzetan,

esker onik bai ote gizon biotzetan.

        Zu zapuztlia

        ta baztertua,

        ain zintzo izanik...

Ben-benetan, ez dago ez eskubiderik.

 

Ez ge.ra ez beti zurekin errukitsu;

gure aurrak arrikatzen zaituzte usu.

Beraz, bildurti

zaitugu beti...!

Emendik aurrera

ontzat artu eskeintzen dizudan babesa.

 

Naigabetan arkitzen dezun gizon oni,

eman ezaiozu, arren, lei, opa-bizi.

        Bero samurrez.

        maite sukarrez.

        arindu aldapa;

gozatu        nere bizitzaren bide latza!

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.