Begoña'ko amari agurra

Dundunzar

                        (Bizkai'ko Zaindaria erriz-eri ibilli zan artan,

                        Etxano'ra eldueran, bertako umetxo batek

                        Begoña'ko Amari esateko egiña.— 1949'an.)

Bizkai'ko Zaindari on

Birjiña Maria,

Begoña'tik zatozan

Amatxo geuria;

zeuri egitearren

ongietorria

inguratu da emen

Etxano'ko erria.

Urreratuten dan lez

semetxo laztana

itxaropen osoaz

bere amagana,

maitasunez beterik

ba'nator Zeugana

Zuri gaur eskeintzera

gure erri dana.

Zu ikusteko pozez

gagoz-ta aspaldian,

zatoz, Ama, gugana

bai zorionian.

Andre Mari maitea,

zu allegatzian

atsegiña yatorku

biotza betian.

O ze politak diran

lore ta liliak,

gure zelaietatik

Zutzat ekarriak.

Alan be ederrago

arima garbiak.

Artu gurozuz, Ama,

Zeuretzat guriak?

Begiratuizu emen

onenbeste jente...

euren danon biotzak

zuretzako dire.

Bizkai-alde guztian

ete zaitu maite

baste errien batek

gureak ainbeste?

Bedeinkatu eixuz, ba,

gure gurasuak,

Abade jaunak eta

erriko Buruak;

bedeinka txiki ta andi,

sano ta geixuak,

bedeinkatu baserri,

solo ta basuak.

Ume-umerik amak

besoetan artu

ta ama bi doguzala

erakutsi dausku:

bata etxean dogu

eta zeruan Zu.

Arrezkero biotzak

zenbat maite zaitu!

Nor geien maite dodan

ama biotatik

itaunduten dabenai

zer erantzun bakit:

Etxeko neure ama

asko maite dot nik,

baiña Begoñakua

geiago oraindik.

Amatxu maiteena,

emoiguzu arren,

Zu gogoz rnaitatuaz

bizitzea emen,

iltzen gareanean

zerura gaitezen

Zeugaz an izateko

beti, beti. AMEN.