Sua, gizabideen inguru

Otsalar

Gernika'ko zuaitzari

bere eun urte-buruan.

Eusko baserriaren su-bazter txokoa,

zure garraren dantzak gaua inguruan.

Oraindik zure beroak iraunaz naroa;

zenbat oroitz igeskor ditudan buruan.

Larri-miñez gogoa, matasaz asmoa

gizabidea kezka miñez erriz-erri

bere aldakeretan iziturik doa,

oiñarrietan sua dalarik geznari.

Axolatasunari loturikan darrai

odei astunak nagi zeru zabalean;

aurrera, denbora gelditzeke lasai

t'eguzkia astiro bere ardatzean.

Egunak ziran labur, negua bai luze.

Prometeo'n likinkeri ausarteri esker,

gauaren amilletik igoz argi gose,

itzal nausitasuna galdu gendun laster.

Itzartuaz zetozten gizondu zirenak,

denbora aldakorra urteen buruan,

naiz aserre-bizi ari izan urak

libertadea itotzen ez dun itxasuan.

Basati eretako urruti galdutik

buztin lantzaille gendun jentil su beroa,

etorkizun amatzat jator ariturik,

arriaroan utziz animen lausoa.

Gure kondaira zarrak bere irudia

eusko Prometeo'tzat dauka Subillaro;

entendimentu onez dalako jantzia,

aita Noel antzera emen Olentzaro.

Sutan mendi-gaillurrak udako San Juan'en,

sua etxerik-etxe ixu-egunean,

garra da sorgin-dantza, suzko akelarren,

t'Eguberri sarreran Gabon-enporrean.

Euskaldunon biotzak, ain dira aparte,

su mantenduz zaitugun arbola santua

zagozkigu ikurkun guztion alkarte,

jarrai ditzagun lege zarren agindua.