Amesen laztana
Aurraitz
(Neuk dakidan batentzat)
Ene neska kirru-luzenga,
bedatsen pozkida txau ori!
Mintzul landak euri begira;
mutillen gentza ixilla urduri.
Ire begien oztiñean
geziak dozan zapartarik.
Ez-edo baiña, Kupidu'ren
uztaiak ni istateko indarrik.
Aratza daukan bekokia;
maitasun-taupadaz bularra.
Ik lako soiñik ez urtzemek:
txit erazkoa ire izakera.
Baiña itxaropen bako maite
suz austu-tamalpe gera zan
nire gurarien txingarra:
izotza orain biotzean.
Nire barna lurmentzea, ire
itzen beroak, ba-daiteke.
Txingar au ordun, maite-aizek,
su itzalgatx biurtuko leuke.
Eun atsegin dozan ganezka,
amesen laztan garbi orrek!
Atsegin orrein lokarriaz
lotu nendaike Zorion'ek.
|