Zure oroimenez

Egieder

(«Orixe»'ri)

Jaunaren besoetan

azken arnasa

emonda, lur gaiñean,

apalki, zakust, maisu

arteza.

Guztion eriotzak

aldatu eutzun

bizitza lur ontatik

zerura. Ori zan Jaun

maitasun.

Aingeru ta Andra Mari

agertu ziran

zeruko bideetatik

seme leiala artzera

zorian.

Ain maitagarri yatzun

Irutasuna,

aintzazko argietan

deika aurkitu zenduan,

kutuna.

Bizitza leialaren

saria, oro,

zori ezilkor artu

zendun betiraunean

maitero.

Euzkal lora zelaia

bioztia zan;

mendi ta ibar orleiak

argitu zinduezan

lurrean.

Oi!, zure lur maitea

negarrez dago;

maisu-argiak, antsiz,

zitun beste ezer baiño

maitego.

Lur-amaren sabelak

artu ebazan,

erruz, zure gogaiak;

printz emakor izango

baratzan.

Zure solo landuan

nai beste rnamin

dauko euzko oldertiak.

Aletan itxi dozu,

atsegin.

Ederraren ondoren

joango dira,

gozoa xurgatuten

erle ta txori piñak

zurera.

Zure elerti bikaiñak

ardau zarraren

lurrin gozo dario,

urre bitsez jantzita

soin lerden.