Gorputz bat

Zugazaga'tar Lorentzo

Kristo gure bakaldun

agurtu dagigun,

guztion jabe dana

autortu dagigun.

Irazapen guztion

Egille dogunak,

onegan ezarri dauz

jabe ezaugaiak.

Lurreko gauz guztiak

aintzalduten dabe,

dabezanak agertuz

aundikeri gabe.

Ortzi bete barriak

—zeruko estalkai—,

izarrez apaindurik

dirudi agerkai.

Gizon asko izan dauz

Jainkoak gogoko,

orain zeruan dira.

Aintzaren-kideko.

Orrein eguna dogu

gaur guk ospatuten,

augaitik gagozala

alai abestuten.

Zeru eta lurtarrok

Errege bat dogu,

areik aurrez-aurre,

guk fediaz dakusgu.

Lurra itxi ondoren

badagoz arimak,

biderdiko zubian

geratu diranak.

Antziz eta negarrez

aieneka dagoz,

Jainkoa ikusi nai

baña ezin igoz.

AREN aintza aundian

sartu nai dabenak,

ezeztu egin bear

orban txikienak.

Barru ta azalez zuri

aurkitzen diranak,

aurkeztu daitekioz

igituz ezpanak.

Onela jazo daiten

eurak ezin egin,

laguntza bear dabe

otoi beroekin.

«Kristo'ren erreiñua

egi ta bizizko,

eskar ta zuzentasun

maitasun, bakezko.»