Angelus!

Muniategi'tar Sabin

Eta, erriko kanpai otsera

basetxe baztarrian, apal...

Angelus!

Angelus paketsu!

Angelus pozgarri!

        Oi! bai une aingerutar

onbidezko zerutar ordu,

arimazko bizi!

Arrats-beeratze begikoz

gaua etorkeran,

txapela erantziz

etxera bidean...

¡Zein ederra dan

otoiaren lurtar,

biotz zeruratze

Jaungoikogarri!

Illargiaren etorrera argiz,

etorrera epel zerutsuz

eta, bere itzal gozoz,

ederrak nauka beretua

biotz eta, gogoz...

Jaungoikotasun ikutuz

aragiaren ikara gorria

ta, artegatasun bizia

otoi apalez

biotzetik bastertuz.

Oi! unetxoaren une

une zerugarri;

arimazko bide

nai, betiraungarri!

Agelus paketsu!

Angelus ongarri!

Atozte olaxe...

bai, olaxe beti.

Pentsamentu argi eta garbiz,

atozte goi-bidez

atozte, nerekin nerera

aragi sua itzaliz.

Atozte biotzera

Jaungoikotasun lurriñez

nereki biziz

atozte, goitasun paketsuan

—unetxo batez badere—

atozte, zerutar pozez,

soñeko berri urdiñez...

ta, apaindura egokiz

izar-lorezko argidian

atozte, ai! nere bizi

eta, nere izatera

zikinkeri danak lurperatuz

eratsi eta, bastertuz...

Atozte Jaungoikoz

edertasun betean,

atozte, izar dizdiratze

anima bizien doñura,

—unetxo batez badere—

atozte, bai, nerera!

        Gaur bezelaxe, atozte

atozte bai, betikoz...

Angelus!

Angelus paketsu!

Angelus ongarri!