| 
 
 
Andrakillatxoa
 
 
 
Muniategi'tar Sabin
 
 
 
Gure neska, alabatxoak duten
 
andrakillatxo... O, ze panpiña!
 
Amets-iturri jaio-berrien
 
jostallu kutun, pinpiriña!
 
Beren eskutxo artean, laztan,
 
muxu-muxuka, ito-bearrean
 
eder-ederka; gozoro, maite...
 
irriparre begikoz dabilte.
 
 
 
Eta, aundi izatera, aundi,
 
bizitza emekiro goxatuz,
 
jolasean dabiltz bai, andrati,
 
geroa alai, biotz-eskuratuz.
 
 
 
O, amatasun ikasgu goiztar!
 
(bigarko gizonen mugal-garbi)
 
Bizitz arloan iraun-iturri
 
lore-kukullu, maitasun izar!
 
 
 
Begi sakon, eskutxo garbietan
 
bizia pozez gañezka dabil;        
 
pozez gañezka eta, egatil,
 
neskatxoen amets ederretan.
 
 
 
Ta, doai berezizko amaketan
 
dana da, panpin-ikara ezti,
 
ezpantxo gazte irripartsuetan
 
dana, ume-dardara pozgarri.
 
 
 
Begletan gozo, maite-deadarka
 
ze, poz-ikara, argi goratze;
 
biotzez goi, zeruari ikutuka
 
ze, etorri Iaungoikozko bide!
 
 
 
Emetasun bigun, irriparrez
 
eskutxoak laztantzen dutena...
 
bai, dana edertzen dute, dana
 
esakera amati, biozkorrez!
 
 
 
              
             |