Uztapide txapeldun

Enbeita'tar Balendin

Nik Uztapide ezautu neban

bertso kantari beñola,

bertsolari lez onena zala

erri guztiak diñola.

Aundia dogu, baña apala,

ez da arrotuko iñola.

Uztapide da Euskal-erriko

txapeldun urretxiñola.

Bertsolariak zartuagaitik

jakitun antzo eztena.

Gure Uztapidek danentzat dauka

sentzundun erantzupena.

Orretan beti agertu yaku

Euskaldun eta gizona.

Ori dalata erriak diño

Au da gure txapelduna.

Jakituriak ez dau egiten

bertsoetarako grazi.

Orretarako jaio ez bada

alperrik egin garrazi.

Manuel jaunak eskola asko

etzuan eingo ikasi,

au ta guzti be ernen daukagu

Euskal-erriko nagosi.

Ikusten dira filosofoak

gizon argi ta altsuak,

tenika eta rima kontuan

bertso zale jakintsuak.

Baña gatza ta piperra palta

ez dira orren gosuak.

Erriak askoz naiago ditu

Uztapideren bertsuak.

Bertsoetako bear ditugu

berezkoa eta biotza,

onek ez ditun bertsolariak

alperriko dau jakintza.

Gure Uztapide berezkoz eta

biotzez da aberatza.

Jakitun askok artuko leuke

onen piper eta gatza.

Donostiako Astorian zan

argi ta garbi ikusi.

Danen gañetik, kostata baña,

zelan zendun irabazi.

Batzuk zalantzan ibilli arren

zu zara danen nagusi.

Euskal-erriko bertso txapela

ondo zenduan merezi.

Omen jai asko merezi ditu

Uztapidieren txapelak.

Frutu ederrik asko emon dau

gaur arte bere arbolak.

Ikasbidetzat artu daiguzan

bere bertsozko eskolak.

Bera da gure arbola eta

gu gara bere orbelak.