Gure aita santua Juan XXIII'gna

Enbeita'tar Balendin

Dan, din, dan, din, dan durundu otzak

Eleiz kanipiaiak deadarrez,

Aita Santua il dala eta

mundu guztia negarrez.

Biotza samurrez,

maitasun garrez,

zaintzan ginduzan ardurez.

Bere eriotzak ze galtze daukan

ez da azalduten errez.

Lau urte eta zazpi illabete

Aita Santu egin ditu.

Egin dituan lan ederrakaz

guztiok gaitu arritu.

Mundua batu,

Egia autortu,

Aundikeria baztertu.

Danak diñoe olango aitarik

ez dala iñoz ezautu.

Mundu guztiak maitatzen eban

Juan ogetairugarrena.

Ikusi dogu danak beretzat

sendi bateko zirana.

Anaitasuna,

ta batasuna,

gizonen askatasuna.

Auxe zan gure Aita Santuak

beti eskatzen ebana.

Erri maitale egiazkoa

Aita Santua izan gendun.

Iñoren gauzaz ez jaubetzeko

sarritan esaten euskun.

Beti fededun,

egian lagun

gure ondasunen aldun.

Askatasuna bear gendula

bakea gura bagendun.

Alta Goikuak jarririk dauka

bakoitzai azken ordua,

eta deituten daben garaian

gure bizitaz badua.

Artzai sendua,

eta zindua,

Jaunak dau beragandua.

Tamalez bere eriotziak

lutuz iantzi dau mundua.

Lau egunian agoliñian

zer ezeban igaroko.

Mundu guztia Jaunari eske

al bada osatuteko.

Biotz aundiko

Aita zalako,

bardina guztiontzako.

Gure artian nai gendun baña

iges egin dau betiko.