| 
 
 
Gazte urduri
 
 
 
Zugazaga'tar Lorentzo
 
 
 
 
 
I
 
Gogo-amets
 
 
 
Norantz zoiataz
 
gazte urduri,
 
norantz zoiataz ausarti,
 
norantz leiari jarraiki.
 
So gallurrari,
 
sama abeslari,
 
barrez aurpegi,
 
biotza eri,
 
bular taupari,
 
gogo ameslari?
 
Nora zoiataz...
 
at bildurretik,
 
maite-mindurik,
 
zerbait gogoangarrik
 
gotargiturik?
 
Nora zoiataz...
 
amets-basotik,
 
itzal artetik,
 
zorabiaturik?
 
Nora zoiataz...
 
emen erori,
 
an zutik jarri,
 
aurrea sasi,
 
alde basati,
 
bidea arri?
 
Nora zoiataz...
 
begiak bizi...
 
...ezin ikusi,
 
barne amesti
 
dala gidari?
 
Gaur nai neuskizu
 
gomutarazi,
 
bear dalako ikusi,
 
gogaia dala nagusi,
 
lei orreik nogan jadetsi,
 
bide onena ebagi,
 
lupetza artetik igesi.
 
Gero odol-dari,
 
ankak narrasti,
 
biotza ezi,
 
negarra ixuri;
 
soin dana ordi,
 
gogo gexaki,
 
etzaiten goizti
 
«etxera» itzuli.
 
 
 
 
 
II
 
Alai, egipen nai
 
 
 
Kukurrukuak dantzuz ollotegietan
 
egun alai-aztarna goiz nabarrean;
 
eguzkia sortu da gorri bizietan
 
su-argiak edatuz lo-izakietan.
 
 
 
Urten da bereala, mendi gallurrera,
 
lenen diztirak iges, maitale antzera;
 
iguzten diardue, irriz maldan bera,
 
ikotika barrenduz ibar illunera.
 
 
 
Astindu nairik daben garo ugariaz
 
eskar-dari lantzarrak irripar argiaz;
 
zugatzetan txoriak abesti zoliaz,
 
etxeetan gizonak itxaron joriaz.
 
 
 
Eguzkian almenak biztu dabe dana;
 
izakien itxurak, argi zoramena;
 
Mikelen biotza be artega, yorana,
 
egiztatu bearrez gogoan izana.
 
 
 
Mikelen izakia, dana eder-zale,
 
bitxia non agertzen, an begiak erne,
 
neurgea dan biotza atsegin jarraille,
 
neke gorriak arren, gogoa asterle.
 
 
 
Maitasunez gañezka lur bideak zear
 
eskar-billa diardu barne-muiñak mar-mar;
 
adore ta ikara batera, ler bear,
 
urrunean bait dakus keiñu ta deadar.
 
 
 
Giza biotz zabalak egarri geiago
 
asegarrietara zenbat oituago,
 
iturburu ugaria dago arutzago,
 
bete dagian bakarra, bere barru-gogo.
 
 
 
 
 
III
 
Eziñaren negarrak
 
 
 
Bere gazte amesak maitasun yoranez
 
beti elburu billa ta beti negarrez;
 
biziaren gozoa xurgatu bearrez:
 
baña Bizia gabe ler dira oñazez.
 
 
 
Arrats beran ixilik dakusgu ibarra
 
eguzkia gori ta jaurtika su-garra;
 
baña bere gañera odeien indarra,
 
zeru begiak itxirik sortuz iñularra.
 
 
 
Ibarrera jatsi da geldiro lañoa
 
Mikelen begietan sartu da lausoa:
 
eguna ta gaztea, arrenka gogoa,
 
juan dira Jaunagana, eskale besoa.
 
 
 
              
             |