Jainkoa iturria

Zugazaga'tar Lorentzo

Arrasti eder ontan

zer ete daukat nik?

Neure burua bai nago

ezautu eziñik.

Izate ezbardiña da

Jainkoa izan dala

orain daukadana,

aldatu daustana.

Begiak beitu arren

ez dabe ikusten,

barneko ikuskaiak

dauzala itsutzen.

Jaunan arrigarriak

or dira agertuten,

euron edertasunak

dabez erakarten.

Zur ta adi-adi dagoz

nire belarriak,

baiña ez dabez entzun

ludiko ots larriak.

Itz ixil ta bigunak

barrenduten iakez,

oiek argi esaten

Jauna lakorik ez.

Bere itz eztitsuak

orratz meak legez,

sartuten dira eta

bazanezkorik bez.

Jaunaren itz beroak

indar aundia dau,

Berak bete daulako

esan baiño lenau.

Orregaitik gaur niri

bultzatuten dauste

Berak egindakoa

egiztatu arte.

Ez da gauza erreza

ori betetzea,

aurrean dogulako

beti gurutzea.

Baiña orregaitik, ez

naz arrituten lar,

Jainkoa dodalako

itxaropen, indar.

Bere itzal aundian

menpeko nazanez,

Berak, nik ezin ba'dot

eingo nire aldez.

Egizu, arren, Jesus

bizitza guztian,

ludiko gauzen otsak

gortu ez nagian.

Zugandik urten daben

mintzo bereziak,

biurtu daitezela

egite biziak.

Nire almen guztiak

Zuregana doaz,

euren geioren miña

asetu asmoaz.

Lurreko gauz guztiak

dastatu ta laster,

ondo ulertuten dot

ez dirala ezer.

Gorago jo bear dot

izate guztiaz,

beteko nazalako

Jainko-iturriaz.

Arrenka naiatortzu

Aita biotz-bigun,

Zure ogasun bidez

dagidan osasun.

Zakidaz, Jaun zerutar,

beti emoillea,

Aitaren antzezkian

biur daiten semea.