Maitasun egarri

Otsalar

Beartsu fameliko

maitasun egarri,

Matxin gizon umillak

zidan irakatsi.

Beregain duelarik lanaren uztarri;

zerua eskeindu

mundua ukatu.

Matxinek zoritxarra

ixil gordetzen du.

Ala ere,

maitasun egarri.

Maite zuan ama,

ukatu zien maitatzea;

maite zuan argia,

ukatu zien maitatzea.

Ukatu ziena maitatzearren

darama bekokian tristura.

Ama gabe uztearren

orain mutu da.

Argia ez ikustearren

begietan lurra.

Ala ere,

maitasun egarri.

Larrimiñezko kondena onetan,

beti,

maitasun egarri.

Lanaren menpean,

ekin eta ekin,

ari eta ari

Matxinen durunda,

beti

Danba, danba!

Lanaren otsa,

maillu beroa

ta laguntza

otza.

Nork du beretzat oroitza?

Langille beartsuaren nekeak,

beti

sari motza.

Izakera latza.

Badaki

ez dijoala iñora bere otoitza.

Ala ere,

maitasun egarri.

Ekin eta ekin,

ari eta ari

bere betiko lanari

gurpil berdiñaren biran.

Matxinen durunda,

beti

Danba, danba!

Betiko danbotsa,

da,

ixil sufritzen duan

erriaren ardatza.

Ta, gure Matxin ezta lotsa.

Mundua,

berak darama goruntza.

Barre-kezka du eri.

Badaki,

usteezarren,

badaki

bai,

bere ixiltasunean

erria dala zauri;

badaki

berea dala trajeri

gorri.

Baiña ortara jarri du biotza.

Beti

langintza

ekin eta ekin,

ari eta ari.

Gaio-gurpil itsuak

bere biran darama,

ta eztaki

arimaren berri.

Ala ere,

maitasun egarri.

Atsekaberik ez zaizkiolarik agiri,

etsigabe begira

urrutian piztuko dan

etorkizunezko eguzkiari:

beti

maitasun egarri.