| 
 
 
Gudu
 
 
 
Aurraitz
 
 
 
Gugu ankerra!
 
zeure atsekabe ta oinazeakaz
 
il zenduzan, betiko,
 
nire barruko baretasun eta poza.
 
 
 
Gazte nintzan. Guztiz gazte.
 
Baina errukibarik sartu eustan,
 
biotza zear, sastakai zorrotza.
 
 
 
Ta ankerki urratu
 
neure aragi gordina.
 
Arrezkero minbera daukat gogoa,
 
ta atertzeke dariste zauriak odola.
 
 
 
Negarrez azazketako baino
 
minbereago dot biotza,
 
negarra ez da izan be gizonen osakaia
 
ta atsekabe ta lorpean dantzut
 
Erriaren anotsa.
 
 
 
Bakarrik noa, tontor elkorrean,
 
pentsamentuen bakartada itzelean,
 
nora eztakidala,
 
ta neure antzeko zaurituen bat baino
 
ez dot aurkietan
 
bere atsekabean iezarrita
 
nekez apurtuta
 
zetara io ez dakiala,
 
ioandako aldiari deutsala
 
mundu ausiari begira...
 
 
 
Ta negarrez dakustaz basoak
 
gogaibarik igesi doakun
 
gaztediari begira.
 
 
 
              
             |