| 
 
 
Urrezko aria
 
 
 
A.C. Benson
 
euskaratzailea: Beiztegi'tar Ion
 
 
 
 
 
I. Asmoa
 
 
 
Ager ba'dot be neuretasuna,
 
    Azpitik narras, sube lanean,
 
    Sortu nai neukez au idaztean,
 
Barre ta negar ta arretasuna;
 
Nabai daikedan ederran guna
 
    Irudi sakon ta bakanean,
 
    Argi bereziz dakustanean
 
Gauza tikien aunditasuna.
 
Aztunkeri ta kezka-bildurrak
 
    Ez dodaz aintzat izango emen,
 
Oldozpen txairo, Gogo ikurrak
 
    Begi-belarriz oartuz lenen
 
Gizadientzat emoi samurrak,
 
    Emoile bakar Urtzi'n maitamen.
 
 
 
 
 
II. Iturbegia
 
 
 
Zazpi-Iturbegi'n nago alaitsu,
 
    Zazpi lats onein marmaraz loti,
 
    Zozo ase bat ereskoi goiti,
 
Arrats itzala luzatzen altsu.
 
Olerki muina dabil oartsu,
 
    Sort barri tantan Orrila argiti,
 
    Alkartzen doaz, aunditzen beti,
 
Latsa, erreka, beean ibaitsu
 
Gaur bitxi, Biar? Zikin, neketsu
 
    Ibar, baserri ta urietati
 
Zear tanto au berau igitsu.
 
    Erdi arminez, erdi amesti
 
Dinotsat: «Agur dagidaz sutsu
 
    Maita dodazan zelai ta arezti».
 
 
 
 
 
III. Tantak
 
 
 
Ura, edurra ta inoiz lurruna,
 
    Zein maila tantak Urtzi'n asmoan?
 
    Neu be, Zer? Ok lez ortze-itsasoan,
 
Nabai al arren izakizuna.
 
Nabil... Ete-naiz gero alduna
 
    Errezan bila bizitz aroan,
 
    Ala narabil Bultzak altzoan?
 
Nork dagi ba inoiz berak nai dauna?
 
Ikasle gara, ez irakasle.
 
    Gadizan lasai, iasankor ta alai,
 
Pozbage pozik, maita edazle,
 
    Urkoarentzat bigunez anai,
 
Ta uste onez zain, ume onesle,
 
    Sortu ginduzan Biotzaren gai.
 
 
 
 
 
IV. Lats Gorria
 
 
 
Muino orlegien altzoan dago
 
    Sakosta baten polpol osina,
 
    Ugats epelak mingots burdina,
 
Ertzeko bitsak ugarra margo
 
Sort-ala urdina, gorri beerago,
 
    Amuskotuten latsan oztina,
 
    Ur-bedar ordez bizar likina;
 
Danau bilesten lizar ta pago.
 
Udan geltsua; ez neguz aina
 
    Bilutsik, nabar, itzal ta ituna;
 
Lurrun gorrizkaz otzak ur-gaina.
 
    Berton, antzinan, asmo aztuna
 
On-artu neuan, latza da baina
 
    Gaur be neretzat bizi laguna.
 
 
 
 
 
V. Baserri ustua
 
 
 
Len ikusi dot beerago maldan
 
    Tsauno bat galtzer, ala be ederra,
 
    Utsik, sagu ta masmen bazterra,
 
Orekan estu eguzki galdan.
 
Orain, ostera gizona baldan,
 
    Basetse isil au, bizitza alperra,
 
    Soloen ordez biran dau lerra,
 
Galdetu, zertan, utsik ez al dan?
 
Tsaunoan zenbat ugazpen, eztai,
 
    Iaunartze aundi, iaikun ta ileta,
 
Aldi bateko erkamen ernai.
 
    Basetseak be, oroiz beteta,
 
Izpeka dinost, Ez daula izan nai
 
    Aro barrien opariketa.
 
 
 
              
             |