Menperatuen didarra

Aurraitz

Erri leunari odol gardena dario,

larreikeriak egin-zauri latzetatik.

Zuzentasunik ezak, begiramen barik,

mundurik erdiari negar daragio.

Erri menpetuaren semien didarrak

egin bedi, ozenki, or zear oiartzun.

Nekez illen gomuta betorkigu lagun:

Ezbaitira aztuteko jazarrien lanak.

Maitakuntzik ezaren zelai odolduan

Erio'ren lorratzak zuzentza-eresi.

Zigortuen zidorrak ots goibela esi:

Ekaitz illuna dabil gure eguratsean.

Ondo-bizien lerak jokera epela;

aberatsen eukiak ankerkeri-iraupen.

Gogailarien lanak oneintzat zoro-oben

Indar bakarrarentzat lokarria zala.

Goi ta beeko anaien batasuna eder,

burukeriak itxi —etxea dau galtzen!—

Goikoak emondako izakera ondatzen:

Itxi ba-daigu ezin geroaren esker.

Menpetzaille ta giztxar, biotz-urri, anker,

gorroto eta iskilluz erail, jo ta oldar.

Besteak ein ba-daie giza-legez indar,

buru-gogor, ezikaitz, il-bear ta oker.

Egun latzon aroan ba-dogu nun jardun:

Izkuntzaren arloa eta beste eun kezka.

Ardurabakokeriz ba-dadigu joka,

buruntzik ez daiteke koldarrentzat iñun.

Odolaren deiari uko dagiona

ezpedi gizartean agertu betargi.

Bearkun betetzailleek bekokia garbi:

Illunpeko egiñak ba-dabe itxarona.

Sutauts-sunda ta odol, baitegi ta zigor,

biotz apurtuentzat bizitze garratza.

—Zuzentasun-indarra ezkutuan datza—

Guzurrezko bakea gizartean elkor.

Menperatuen griña nai-nun azke-zale:

Ezin bizi daiteke gizatasun baga.

Zigor nai neke ekintzan ari dana, artega,

bide zuzenez dabil, bake arriratzaille.