Bizi ondoaren doiñua

P. Barba Yacob

euskaratzailea: Amillaitz

Ai, nolako ariñak diran gure egun batzuek!...

Ala, aizetan arrotuta dabiltzan zakar-autsak.

Agian beste nunbaiten zai neukan zoriona,

bide argi ta zabala bai-du gure bizitzak.

Ai! ta nolako emakorrak beste egun batzuek!...

Alatsu Udaberriz soroak emaitzez aberats,

Euri gozopean gogo baratzak esnatuaz...

Biotz-lore usaiz bete da mendi ta egurats.

Ta beste egun batzuek, ain nara ta paketsu!...

—Iñular-aurtzaro, zafir-aintziren antzekoak—.

Aietan edozein bertsok, naiz txorien egadak,

naiz biotz-miñek pozten dizkigu biotz-ondoak.

Ta zenbait egun illunetan, ain gera lardatsak!...

Alatsu sukarri beltzaren barruko illuna.

Gaba uste gabean datorkigu argi-mutillez

Dirdaika eskeiñiz On eta Gaitzaren txanpona.

Ta beste aldi batzuetan, ain gera lizunak!...

Aietan alperrik galtzen degu eme-irritsa.

Ta gerri ta bular guriak gozartu ondoren,

emaitz-muiñak biotzean sartzen digu izotza.

Ta urrengoan ain dira goibelak gure zeruak!...

Alatsu dira negartiak ostrope arteak.

Alakoetan intziriz dago biotz minbera;

Itxiak bai-dauzka beretzat zeruko ateak.

Baiña egun bat ere izango det —oi! nere Lurra!—

Itzulik gabeko bidean jarriko nauena!

Aizeak etsipen doiñua emango dutena!

Geldi eziñeko gurdian galduko naizena!