|
Uhaina
Iratzeder
(Aita Onaindia'ri bihotzetik)
I
Nere zain eta hezurrek dute
berrogei ta zortzi urte:
bihotza beti dagokit gazte,
Jauna ganat igan arte.
Itsas-uhaina doan bezala
iduri zait banoala
uhainez uhain, uhain ahula
itsasoan bainabila.
Lan, minak eta urratsak oro
neri zaizkit ur-itsaso
elgarri jarraik, ihes eta jo
uhain dantzak baitoazko.
Itsas-uhaina doan bezala
iduri zait banoala.
Itsaso-peko ur-aizen oldez
badabila uhain dantza
eta bakotxa ur-bide batez
dantzak oro gerabiltza.
Itsas-uhaina doan bezala
iduri zait banoala.
Maiz uhainetan kasik itoa
ur-aizeak nerabila
bainan ba-dakit, nere Jainkoa,
ur-bide Zu zaitudala.
Itsas-uhaina doan bezala
iduri zait banoala
uhainez uhain, uhain ahula
itsasoan bainabila.
II
Argi denean zeru zerua
kantuz noa zerutua.
Belzten denean ez naiz histua
bihotzean dut kantua.
Uhainak joka jauztearekin
airatzen naiz, uhain arin
bere berea nau Jaunak egin
uhaineri nausi nadin.
Lur-umea naiz, ez naiz aingeru
banintz ere dena zeru.
Bainan ahoan badut maiz pertsu,
goiko kantu, goiko musu.
Uhainak joka jauztearekin
airatzen naiz, uhain arin...
Bertzek bezala nik ere barna
sentitzen dut bihotzmina
airaldi batez haatik dena
Zuri buruz noa, Jauna.
Uhainak joka jauztearekin
airatzen naiz, uhain arin...
Geroko urtek zer buru-hauste,
zer galernak dakarzkite?
Ixilka, Jauna, nitan ar zaite
Zutaratuz urtez urte.
Uhainak joka jauztearekin
ni jauz-araz, uhain arin...
beti zurekin begiak urdin
uhaineri nausi nadin.
III
Izarrak baino ederragoko
zure dirdir itsasoan.
Hartuko nauzu betiereko,
azken jauzi hats-hantuan.
Noiz nauzu joanen bizi osoan
zure dirdir itsasoan
zeruko pindar, kantuz nabilan
Jainkoaren aintzinean...
Lan, min eta gau maitez gainditzen
maite dut nik bizi huntan;
zenbat geiago dut gozaturen
hori bera zeruetan!
Noiz nauzu joanen bizi osoan
zure dirdir itsasoan...
Lur-mugak eta gorputz-neurriak
kraskatuko direnean,
izanen gare guzi guziak
osoki bat Jauna baitan.
Noiz nauzu joanen bizi osoan
zure dirdir osoan...
Bakotxa uhain eta itsaso,
garen hura eta Jainko,
denek bat dugu Jainkoari so
lur guzia zerutuko.
Noiz nauzu joanen bizi osoan
zure dirdir itsasoan
zeruko pindar kantuz nabilan
Jainkoaren aintzinean.
| 
