Nere aitari zorionak

Aldana

Danok dakigu zer dan mundua

oñaze ta atsegiña,

billosik jayo, billosik bizi

ta eriotza bardiña,

lanaren trukez geure ogia

irabazten alegiña,

alegin ortan sarri askotan

alkar ikusi eziña.

Gorroto onek bere sustraiak

sendian ditu nik uste,

guraso onak dauzan etxean

ezta asarrerik ez naste.

Anai artean ikusi eziña,

dirua dala bitarte

amaika aldiz ikus dot,

baña ortik bizi naz aparte.

Emen daukagu gure aurrean

gure aitatxu laztana

bere bizitzan beti izan dau

sobra ta gañezka lana.

Amaika izerdi, amaika neke

iruntsi izan dozuna,

lagun zintzotzat ama zeunkala

zeru goietan dagona.

Nere burura iduritxu bat

yatorkit une onetan:

lorategiak zelan direan

ederrak toki danetan.

Anai arteko bakea ikusiz

euren artu-emonetan

gurasoai eskerrak diñot

maite dirala benetan.

Irurogeita amaseigarren

urtea dozu betetzen,

zeure biziko poz aundienak

orain zagoz zu gozatzen,

zeure bizitza oso-osoan

maitetasuna zabaltzen,

orrexegaitik zorion au gaur

Jainkoak dautsu eskeintzen.

Ze zoragarri, ze maitagarri

sendia olan ikusirik,

bere aitaren ingurutxuan

bete-betean baturik.

Nere ustean amaika aldiz

batuko al gara olanik

gure aitaren gorputzak bai dau

ondiño osasun beterik.

Eztaukat, aita, nik gaur berbarik

nere poza erakusteko,

nere barruan dagozan gauzak

argi-argi azaltzeko.

Milla esker, aita, dodaz zuretzat

txikiena nazelako,

arnasa apur bat daidan artean

etzaitut iñoiz aztuko.

Gaurko egunez nere zorion

onen-onena zuretzat,

olako eguna bai yakulako

guztiz pozgarri guretzat.

Eta orain nik eskaritxu bat,

baña eztala niretzat:

biotz-biotzez eske dautsuet

txalo bero bat beretzat.

Bilbo'n 1967-2-26.