Bideak...

Aurre Apraiz

Bideak!

Bide odolduak!

Sastrakaz estalitako

zidor estuak!

Odoletan dabil gizona

ogi-txatal baten billa...

Argi dakus inguruak

ardurabageko barre-zantzoz

—naikeriz moxkor—

zentzu-atsegiñetan,

bizitzeari abeska.

Ta beste aldera begirada tamala egiñik

aurrera doa, gizona,

sasiz odoldurik,

biotza uts-utsik

eta sabela utsago,

gogoa bete, ta sabela ase guraz,

ogi ta egi-txatalen billa,

indargetuta.

        Bideak!

Gizonak gizonak

ilten diarduen

bide ausiak.

Gosekillen odol-izerdiz

eta asetuen belbillen autsez

zikindutako bide tristeak.

Eta bide orretatik doaz guztiak:

Batzuk izerdi ta odolez busti,

ta besteak nasaikeriz orniduak.

        Bideak!

Bide negargarriak...!