Gora doa

Arrinda'tar A.

                                «Quid aspicitis in coelum?

                                Hic Jesus qui assumptus est

                                a vobis,

                                sic veniet...»

Gora begira,

oiñak lurrean...

Arbolak bezela

zuztarrak

errian,

azpian;

burua,

gogoa,

Bide-gurutzeak askotan:

bide berri

erosoak,

edo, berriz,

zurrunbillo arteko

saltoak

oparoak

gaztediaren pozgarri...

anima,

egoa

goietan

aidean

egaka

librean...

Gora begira

goitik bait dator

argia,

egia,

bizia...

betirako itxaropena.

        * * *

Mundua Jainkoak egiña da...

Munduan gizona errege,

Jainkoaren eskutik sortua,

Jainkoaren seme...

Munduaren erraietan

makinaren indarra,

ertzi-eziña,

erabilkorra;

aurrera darama

gizakiaren ontzia...

Beti aurrera

makur-eziñean;

gerriak gogor,

biotzak elkor...

jinasia bear

buruan bezela

biotzean...

        * * *

Aurrera dijoa gizadia,

aurrera joateko egiña...

Olatua olatuaren gaiñean;

bijoa bakoitza berean...

Gurea

ondantzara eldu da,

barea, urregorrizko area

musuka

Zarrok, ordea,

naigabea

gain-beera

dijoan

ontzian...

Ezurrak

gogorrak,

zankoak

motelak,

begi-belarri lausoak;

batelak

daraman pausoak

txorabioa

sortzen

barnean...

Protesta

gurea;

baiña,

protestarako arrazoirik ez...

Okerra

ez dago kanpoan,

gure burutik at;

barnean

da,

gure buruak

laztanduz

apurka-apurka

utsituz...

apal-apal

bigun-bigun

aldenduz...

Ondar-azpitik

ura berriro

itxasoruntz,

itxaso aundian murgiltzera

olatu berrien sorrera

dan lekura...

Biziaren iturrira.