Gaztañaga'tar Jesus'i
Joxe Aierbe
Asmo sendo bat artuberri det
bertso batzuek jartzeko,
lenago ere izan oi ditut
eta ez arritzeko.
Jaun argi baten iritziekin
ados nagola aitortzeko,
eta modurik apalenean
al dedana goraltzeko.
Gaztañaga'tar Jesus da
bertsoz goraldu nai nukeana,
merezi duan tokian jartzen
izango det naiko lana,
Jakiñik danok bezela danen
gogozkoa etzerana,
neretzako txit txalogarria
egiten ari zerana.
Zorionean, zure bidetik
joan nai lukenik ba-dago,
batzuek uste ta nai luketen
baiño ondotxoz geiago;
jarraitzailleak ugarituko
zaizkitzulakoan nago,
euskera-euskera nai duanantzat
bidea ortxe baitago.
Izan dituzu makiñatxobat
eztabaida edo auzi,
ala ta guztiz etzaitut iñoiz
era txarrean ikusi.
Zitalkerian geientsuenak
irten zaizkitzu nagusi,
arrazoietan ordea iñork
oraindik etzaitu autsi.
Batibat azken amar urtetan
erasorik izan dezu,
eldu diranei beti gizonki
aurpegi eman diezu.
Ain maite dezun euskera gaixo,
eta sendatu nai dezu,
bera salbatu nai izatea
beste errurik ez dezu.
Jakindurian osatua ta,
lanean naiko kemena.
gaur egun gure izkuntzarentzat
serbitzaririk onena.
Etzauden toki batean legez
egon bear zendukena,
zenbait dagoan tokian naiz ta
ez izan zure laurdena.
Gaurko «tekniko moderno» oiek
ez ote dira oartzen,
teoria ta praktika
beti bat ez dirala etortzen?
Erdi illik dagon izkuntza
oni mentu arrotzak txertatzen,
ederki kosta bear zaiote
itsatsi eta indartzen.
Diotenez gaur euskerarentzat
ez dago beste biderik,
euskaldun danak ez dauka ori
onartu gabe uzterik;
arrazoi motza dala uste det,
eta ez dute besterik,
nik galdetzen det: euskera izkuntzak
ez al du beste jaberik?
Eurak egosi eta prejitu,
eurak bakarrik dana jan,
eurak agindu euskaldunekin,
eta gure ikastolan.
Jakin nai nuke aginte ori
noiz eta nork emana dan,
edo bestela beuren kontura
beurak artutakoa dan.
Ixildu nadin berotu gabe,
eta noan bukatzera,
eta noan bukatzera,
bide ortatik jarraitu, Jesus,
etzazu egin atzera.
Gure egarria asetzen duan
gogozko ura zu zera,
zure iturritik edaten ba'da
ez da galduko euskera.
|