Itsas ondoan

Gallastegi'tar Kauldi

Or doa neure maite biotz barrukoa

ontzi zuri eder dan sabelen barruan;

neure senar maitia, neure arnasa da,

neure bizi guztia beraren gomutan.

Itsaso bare-bare gaurko illuntzian;

ontzi lorratz zuria bitsa biurturik,

lerden doa ontzia uso txuri antzo

zizi-zizi aurrera, oxin urdin gaintik.

Eguzki biribilla an urrun sartzen da,

uretan murgilduaz geldi geldi bigun;

illunabar egoak bazterrak estalduz,

badoa amaitzera eder zan gaurko egun.

Odei baltz bildurgarri bestaldetik dator

dakarla ekaitz gogor, bada burrundada!

Intxaur oskolen antzo biraka ontzia,

bere indarrez danak joka ta burruka.

Larritasun biziak artu daust biotza.

Nire maite maitia bizirik ete dau?

Biurko da nigana osasun betean?

Au da samin mingotsa, au larritasun au!

Begoña'ko Amatxo itsastarren izar,

Zure begi bigunak biurtu itsas gain.

Zugan nire ustea, maitalle zara-ta;

zaindu nire maitia bizirik etor dain.

Gure antxiñakoak asko ta sarritan

atara zenduzan Zuk larritasunetik,

Oingoan be, Amatxo, itsastarren babes,

nire maiteren alde egin Zuk arnasik.