Utsalkeria
Lon Arteaga
OH Zein eder, zein lerden
ibaitxo ertzean
euzki-bedar oria
lilluraz egoan...
Urrezko burestuna
ikusiz buruan
mintzo aizetxoari
arro egin eutsan:
«Ez da baratz guztian
ager ni lakorik;
lilietan liraiñez
ez liraiñagorik;
baratz-inguru oro
neure mende dot nik;
nire ederra ikustean,
lorak gur apalik.
Ziñez, goi-euzki iduri
nire betartea;
ene atsegin oro
euzkia ikustea.
Ta arrats-bera epelez
ibaitxo barnea
ene aurpegi-izpillu
pozez ikartzea...».
Putz aizeak gogortxo,
ta aurpegi aratza,
lasto biguna ausirik,
ibaitxoan datza.
|