Erail

Paulin

Nun zagoz estaldurik,

iturrien sormena...

bizitzaren garra...?

Nun da jakituria,

oroz goitik dagona,

Jaungoiko Bakarra...?

Zure itz indartsua

jabetasun osoaz

otska ibili zan;

lurraren jabea naz,

beste jaunik ez dago,

gizonen bizitzan.

Baiña zentzun bageak

egirik ez dau gura

gizonen artean;

arrokeriz jaiki da,

zure aurka aupaka,

dongakeriean.

Bizia geuria da...

arrokerizko itza

gizonen miñetan;

ausardikeri baltza,

lotsa galduak dabiltz,

indarkerietan.

Eskubideen eskean,

zarata ta orroa,

au dok mallu otsa;

ez zana ta dan orri,

nork emon ete eutsan

nortasun jabetza...?

«Ez dozu iñor ilko»,

gizon gain otska dago

berezko indarrez;

leoiak ilko dira,

itzari erantzunez,

—parka— deadarrez.