Nire izate berberean bezela

Muniategi'tar Sabin

Dora Etxeberri de Castellanos

kolonbiatar olerkarime iaioarena da olerki eder au,

bere, «Eterna Huella» idaztiñotik artu ta euskeratua.

Nire ezurren txirula

igarotzen duen abotsean;

ta, nire bekokian itxasoa

bezela asiz datorren argian;

aldiaren ertzeko

uraren bitsean;

aizeak deitzen digun

irrintzi luzean;

gauak zabaltzen duan

izar-izara

ta, aienzuri nabarmenezko

adar-pilla aundian;

muñoetatik ietsitako

ur-dario gardenean;

ildako idolu kutunen

urregorri dizditsuan;

musuz desorritzen diran

gardeni gorrietan!

adarki ezeetako

sugar lotietan;

nirezko nirean bezela

taupaka dago

nire odola.

        Euriak mamitzen ditun

izotz-kandelatan;

illerrietatik abestutzen

duen larretxorian;

umaotutako kañaberan,

gogaitezko maatsean

ta, bere aterpera

iritzi ez zan enara ortan;

—oldozmen barrenean

atxiki ezin dan oro ta,

zirkinge ta, ikusge,

astintzen gaituenetan—

muinean, kimuan,

ernamin, kabi, egadan,

bularreko xurrutak

alikatzen ditun ardoan;

emen, or, aruntzago,

bestearen ta arenean,

bizitzazko lurbira,

izadiaren orotasunean,

nirezko nirean bezela

taupaka dago nire odola.