Olearen zozoa

Jose Mari Azpiri

              I

Goiz Argi artu nuan

Jai arratsaldean,

Eta ipiñirikan

Maiaren gaiñean,

Irakurten poz-pozik

Asi nintzanean,

Emen ikusi ditut

Umore onean,

Bi txorizale elkar

Zirika naiean.

              II

Irakurri det zuen

Ekite osoa;

Txorizaleentzako

Albiste gozoa.

Ez dakit nolakoa

Dan zure zozoa;

Baño baldin ba-zera

Benetan maixoa,

Albaiteruengana

Eraman gaixoa.

              III

Emengo txorizale

Guztiok batera,

Gauza garbirik nola

Ez degun atera,

Begira jarririkan

Ondarru maitera,

Apalik natorkizu

Zerbait esatera,

Ta, neure eritzia

Argi ematera.

              IV

Zozoa izaten da

Gauza onen zalia,

Lurpeko zomorro ta

Txitxarre jalia.

Udaran zureari

Eman igalia;

Udazken beranduan

Untzaren alia,

Neguan berotzeko

Beti mandeulia.

              V

Nun-nai agertu arren

Zuk maixotasuna,

Entzun Serapiori

Esaten dizuna.

Ez da zozo emia

Kaiolan dezuna!

Ta, arra baldin ba-da

Gaiñera lizuna,

Nola izan zintezke

Asko dakizuna?

              VI

Zozo ori dalako

Benetako arra,

Kabian jarri zitzun

Arrautza bakarra.

Emia izateko

Itxura kaxkarra!

Ollarrak ere berdin

Gaztea naiz zarra,

Urtero izaten du

Ori egin bearra.

              VII

Txori beltz ori ez da

Bide onekoa,

Lana egiten zabiltz

Alperrikakoa.

Zure zozoa ba-da

Bi arrautzakoa,

Lenbait-len moztuiozu

Anka artekoa,

Orrela irabazita

Daukazu jokoa.

              VIII

Gogoratu ondoren

Esaten zenduna,

Ara beste gauza bat

Kezkatzen ninduna;

Moko berdixka eta

Papar nabarduna!

Ez ba-da Gaztelako

Zozo tantaduna,

Ia atera zaitzun

Eme potroduna?

              IX

Txorizale artean

Dabilgun jarduna,

Denak ezagutu nai

Olea kutuna;

Txori arrak elkartzen

Ipini zituna.

Pardillo Real'akin

Arritzen gaituna.

Orain arteko markak

Borrako dituna.

              X

Zozo ta birigarro

Biok elkarrekin,

Ez dezu burrukomiñ

Makala oiekin.

Jostatzea pentsatu

Ba-dute zurekin,

Auxe egingo nuke

Txori oietxekin;

Xaltxa goixoan jarri

Patata batekin.