Maitasun-egarria

Goiria

Umetandikan daroat neugaz

maitetasuna biotz-barnian:

maitasun onen joranez dabil

nire biotza une guztian.

Amets gozoak sortutzen daustaz

maitasun onek biotz-barruan;

maitasun onen kilikilia

nabaitutzen dot neure goguan.

Maitasun ona, garbi-txukuna,

jaungoikozkoa nik daukadana;

Jainkoarentzat bakarrik bait-du

nire biotzak maitasun dana.

Jaungoikoaren billaka dabil

nire biotza amets eztitan;

maitale onuen oiñatza dakust

beti alde ta une guztitan.

Gau ta egunez atseden gabe

maitale onen ondoren nabil;

asetuko daun iturri onen

billa ioranak beti narabil.

Maitasunaren egarri naz-da

egarri ori asetuteko,

nire gogoak usoak legez

egaka nai du igon gorago.

Gorago nai du gaxoak igon

maitalearen kabi gozora:

t'ezin egatu, ezin da igon

berak nai leuken toki gozora.

Mundu-loturak dauke gaxoa

estu gogorki lurran artu.

lotura orreik askatu arte

ezin eduki Jainko altsua.

Maitagarri ta bere tarteko

laiño baltz orreik ezin urratu,

ezin du goruntz egaka egin.

Maitearekin ezin da batu.

Nai ta ezin du goruntz iñola,

ezin igitu bere egoak.

Maiteak Berak urratu bear

lotuta dauken kate sendoak.

Une aretan ezti-pozetan

astinduko dauz bere egoak,

Vegas eingo du Maiteagana.

tá asetuko dauz amets gozoak.

Aurrera, bada, ene gogoa,

bizitza-zear amestan beti:

amets gozotik esnatutzean

ase dagizun egarri ori.