L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Literatur Aldizkarien Gordailua
                   - Olerti aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Olerti 1984 (1987) —Hurrengo artikulua







 

 

Harriaren mezua

 

Luis Baraiazarra

 

Harkaitzaren harrizko giharra

marmar, hagin-kirrixkadaz

sortu da barrunbetatik lakar

leherketa-lurrikaraz.

Eta harrobiak aurrera darrai

haurgintzen barneko ikaraz.

 

Harritzar harro, erraldoi gordin

garraxi sorrez sortua,

lur orpotatik hargin gogorren

izerdi lorrez lortua.

Marmol mokorra, haitzezko ezpal,

hezur markaz gogortua.

 

Lur-sabeleko haitz-izpiritu,

gai jatorrez osatua,

prehistoriako sustrai-erro

iraunkorrez gauzatua;

harpeetako arbaso haien

aterpe ta ostatua.

 

Gure Herriak hor omen dauka

aintzinateko oihartzun,

haitz sakonetik datorren hitza

gaur ere badaiteke entzun...

Euskal hizkuntza ez ote dugu

harkatiz kutsuko erantzun?

 

Hor dugu geure harkaitz emankor

sostengutzat ezarria,

gure geroa ziurtatzeko

azpi-azpian jarria.

Ez bedi gerta inoiz soil-soilik

antzinako oroitarria.

 

Hor dugu geure harkaitz emankor

dorretxetan ezarria,

Erdi Aroko arnasaz datza

aurpegiko armarria.

Ez bedi gerta Aberri zahar

kutun honen hilarria.

 

Harrian daude inskripzioak

harria zen mandatari,

garai zaharren lekuko argi

etortzekoen atari.

Jaungoikoaren Legea ere

bi harritan zen irarri.

 

Harri arotik gaur arte hemen

kontatu ahalako ekaitz:

asmapen beri erabilgarriz

sortu dira zenbait emaitz.

Plastikoaren abiaduran

harria gogor, moldakaitz!

 

Enperantzako oroitarrietan

finkaturiko gorpuak

urteen urtez afrontupean

erosioz idortuak;

harri zaharrak museoetan

momia sor bihurtuak.

 

Moda eroen erasopean

harriak ziran estali,

haien aurpegi leinargizkoak

kare zuritan itzali...

Orain harrien hezurdurara

nahi omen dugu itzuli.

 

Baina nik uste, harriak harri,

guztia dela hilotza;

ahorik aho arnas-estuka

Euskal Herriko bihotza,

haren inguru-minguru beti

zemaika da heriotza.

 

Hortxe daukagu arbaso haiek

utzitako herentzia

noragabeko muga estutan

lur meharrean hertsia.

Birsorturik da gauza zaharren

aldeko kontzientzia...

baina euskarak ez ote dauka

bere azken sententzia?

 

Gure ahotsa grabaturik da

aiton-amonen harrian

musoetako haltzari dugun

haien arnasa larrian.

Arrotz hots hitsa antzematen dut

gazteen hitz mingarrian

gazteen hitz mingarrian...!

 

Eta harrobiak aurrera darrai

bere gisako haurgintzan;

haitza ageri da oinarrizkotzat

aintzinakoen ekintzan.

Nik neure harri eskoriatzen

hemen dihardut hargintzan.

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.