Barrendiko neurtitzez

Aurre-Apraiz'tar Balendin'ek

Onaindia'tar Santi

karmeldar Aba gurgarriari,

bere larogeigarren

jaiotegunean.

Karmeldar praille zintzo, ene adiskide,

barrendiko neurtitzez agurtu nai zaudaz,

neure olermen-itzen zorion-agurraz;

zeure jaiotegunez, zeugaz, ni, pozkide.

Bizitza-goienean pozarren zakustaz

izadiari adi, gogoa amesgarri;

elerti-barrutian zulakoak urri:

Zure lanen ederrak txunditurik gaukaz.

Arlo sastrakatsuan bidegin trabea,

sostorrak alboratu, sasiak urratuz,

elkorrak ziran landak loraz apain dozuz:

Indar barriz azkortu dozu euskerea.

Atsedenaren poza nekeen tontorrean

arnasea barriztuz, etorria biztu

lanean ekiteko; giroa gozatu:

Zure izenak dis dagi argitsu inguruan.

Bake-aldi ta guda urkoaren urgazle,

arimentzat bakea ta poza zabaltzen

larogeira el zara, guztiai on eiten:

Gizartearentzako zentzuzko irakasle.

Etzenduzan kikildu baitegiko illunak:

Etsaiaren aurrean sendo adorea;

ezespen eta laidoz, erbesteratzea,

baiña aurrera zuk zeure, gogoko asmuak.

Jainkoa ta aberria zure gogai-zentzun,

urte luzeak-zear bide-lagun argi.

Zuri begira goitik, pozar dis-dis dagi:

Zorionez ospatu zeure jaiotegun.