L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Literatur Aldizkarien Gordailua
                   - Olerti aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

<oler3700>— Olerti 1992-1993 (1993) —Hurrengo artikulua







 

 

Amets-zura

 

G. Muñoa

 

I

 

                      1

 

Zazpi bihotz bete ezpatada,

zazpi odol zaurien nigarra,

zazpi amets gaizto datoz nigana,

zazpi begiez biluztutako amaia.

 

Azpilean arro urdin itsasoa,

azti jokoz urraturik basoa,

saskiz giltzaturik asmoa,

aski gaurko ausardi pausoa.

 

Kolorerik gabeko amets ilunak,

zazpi zilar izarren disdira izkutua,

lizardien arteko eroen zuzentasuna

nonbait ahaztutako inoren bihoz odoltsua.

 

Zazpi zentzu gabeko hitz gordinetan, gorderik

lengoke, damatxo baten filosofia. Zazpi aldiz

ahoskaturiko zazpi hitzetan, leudeke amoros

haien gordelekuak. Askatasun ezan lokarririk

gabe jositako zazpi lerrotan genezake itxuri bizitza.

 

Bi tarteko lerroen artean igor al daitezke

egun beteko zoramenaren miseriak?

 

 

             2

 

Gabon Gauaren

aparrez estalia,

kaos guztien

kosmosaren ikara,

amets.

guztiek dira gezur,

gezur guztien,

egiaren ikara.

 

Babelgo dorrezainaren,

hizkera urdina,

urdina birgina,

entzun, adi,

baina ulertezina,

ulertezina

ulertezina

gezur guztien

egiaren ikara.

 

 

            3

 

Kanpai dorreko,

ezkil hotsa,

dan dan dan

dan

joka eriotza

 

Itsasoko Andra Maria

babes hotsa,

dan dan dan

dan

lurtarren ahotsa.

 

Menditarteko Ama

Seme eta Bildotsa

dan dan dan

dan

erromesen laguntza.

 

Oiartzunik gabeko

kantuaren lotsa

dan dan dan

dan

burua ezin altxa.

 

 

II

 

              1

 

Bi, bizitzaren

bi zatien bitarteko,

doinu kilikariak,

goibeltzen du,

bihar arteko

lori donirikoen ezpala.

 

Bi, bisitarien

bihotzen begitarteko

kolorea irudikaririk,

iluntzen da, egun lortzeko

itsas ludikoaren aparra.

 

Bi, bi ehiztarien

grina garratza estaltzeko,

txispa makilkalariak

arrotzen du, basa, bazterreko

gose tragikoaren sugarra.

 

Bi, bi baleztarien

bizkarra biderkatzeko

gezi ziztalariak

erdibitzen du, edozein gorteko

pekatu kaotikoen sagarra.

 

 

III

 

            1

 

Su, sutan dago

hiria

amets gorrien

ur sakonetan

murgildurik,

su, sutan dago

irria.

Zu, zugan dago

hazia

gau frutuen

lirikotasunean

amildurik

zu, zugan dago

bizia.

 

 

            2

 

Galdutako ludiaren

ezpata disdiratsua,

zilar ziztadaz,

mundu amultsua.

 

Galduz, galduz, dihoakit

mundua, ahotsik, gabeko,

amildegien, amiltze etengabean,

eta zu, zure kobazuloko

iluntasun estaliatik, gozo zuri

zatoz, zatoz, bi ezpain,

ezpain, ezti, gozagarri.

 

Gizakume gizajoaren

gizalegea bailitzan, leizeak

narama, etengabeko jauzian,

 

itzal basatien eztenkadak,

 

irekin odola, sentikor

 

sentibera, bera eta maitea,

 

ezpainen tronu ilunean, dir dir

zilarra bihotzera, zazpi suen

zauriz, datza hila bihotza.

 

 

                         3

 

Laino guztien azpitik izadia da. Izanik

ere, lainoek gaituzte estaltzen,

euri hotza.

Lur irrikaz jauzten den itsas lizuna, beso

ezetuen artean, besarkada sakona,

uhin ahotsa.

lluntasun sarkorrean, sortu berri, argi ikara

da, ikara, zur eta huts, bizia

eta eriotza.

 

 

Ur bitan dihoa, ezinaren ahots zabala,

egun gaurkotasunaren geroaz nahasturiko antzina.

Bi izar bina zeru, urperatuz haragia, lizun

atseginez, hornituriko zelaia, sabei lotsa.

Barne muinetan ernaturiko, suzko haragi,

bularra, bizitzara jauzitako ondorengoen malkoa.

 

Irudi errepikaz, aztoraturik ispilua,

islada ilun, disdira, itzal hertsien sakona.

Zazpi lorez, zazpi sugez estaliriko antsia,

bizi grina etsituaren, erioaren hurbila.

Lelorik lelo, lehen aldiko lerrotik sendo,

gordina, leloa aurrera doalarik

datorkigu azkena.

 

 

IV

 

                1

 

Gauerdiko loraldi hezetan,

amets lizunen

koloreztutako beldurra,

infernu itzalaren,

amildegia,

beltza elurra,

hila ere

baitago

gizonaren lurra.

 

Gauerdiko loraldi hezetan,

bekatuen,

—bekaturik balego—

gau ezkilaren lotsa,

beltza bihotza,

bizia ere

galdua

heriotz hotsa.

 

Gauerdiko loraldi hezetan,

azken triptikoen,

lurpeko herena,

gizon bakoitzaren,

jauzia,

dama arrotza,

joanik ere,

doakigu

azken esperantza.

 

 

              2

 

Arpa itsuen, kantu

lizunen artetik,

artea, hartan

artazuriketaren solasaldian,

ardo gozoen

garratz ozena

isuri artean,

atari atabikoaren

mirakulu eta ametsa.

 

Bat, eta bat,

bi dira zeru,

urdin itsaso,

mugildurik musikaren,

nota biluzien

igeri sensualean,

hezetasunaren gainean,

adats magikoaren barna,

makila eta sua.

 

 

            3

 

BAGA

 

        ehiztari iluna mendi ikara

        egunez ere etxeratu arte GABA.

 

BIGA

 

        txoria kantari zegoana

        asaldaturik izkutatu da KABI.

 

HIGA

 

        argi kolorez zerua iduri

        deuseztatzeko gorrotoz gizona GAI.

 

LAGA

 

        handi nahiak bularra puzturik

        adimen borondate hain maitasun arGALA.

 

BOGA

 

        ilunduz doa basajaun mendietan

        adi aurra hoa lotara aKABO.

 

SEGA

 

        azken bost puntuak indar beltzen

        eskutan datzate urrez loturik gauzKATE.

 

ARMA

 

        txispa txistuz lurrera ezkila

        dinbili dandala urrunean marMARA.

 

TIRO

 

        dandaba hotsa trumoia ote

        kaltea areago madarikatua HORI.

 

BELE

 

        hegan zebilena lurrera bota

        bizirik utzi bazenu ia HOBE.

 

PUM!!!!

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.