Gu itzuli garen bezala

Fermin Eguren

        Olerki hau, "EGIN"en argitara emana, arrazoin aanitz direla-ta deigarri suertatu zaigu eta horregatik berpublikatzen dugu.

Egun bai, neu nauzu etorri

nere lagun batekin

errautsaren gaztelu beltza behin betikoz utzirik.

Egun hautsi da katea, finitu ipui latza

abiatu naiz hegan

ainara zohardian hegatzen den bezain libro, gora.

Atzean geratu dira

egunsenti hozpela

labyrinto lazgarria

gaueko pausu hotsak

makila

atzean geratu dira

hortzemuga arrotza

odol izoztua, esperantzarik eza

marruma...

Orobat libertade oihu bat geratu da

mila eztarritan batera etsipenez etena.

Nik bada hauxe diotsuet:

haien aldia ere noizpait izan behar da

haiek ere, baiki, tenorea denean

iraganen dute horma, burdina, ziega,

tinkaturik dautzaten bakardadea

eta, bozkarioz, guk, kanpotik bidea ebakitzen diegularik

katigario lehergarria mila puskatan emanez

haiek ere

itzuliren dira noizpait etxera, zein bere aita-amera

zein bere eginbidera, zein bere ohantzera

gu geu gaur

ezin sinetsiz

itzuli garen bezala.