|
Bertso paperak
Irun, euskaldun?
Jesus Mari Mendizabal
Kantuz hastera noa
nahasi bezain ilun
nolaz ikusten dudan
Bidasoan Irun,
beltzagorik ez dela
Gipuzkoan inun.
Jainkoak ere kontra
nola eman digun.
Mende luzetan Irun
zindo, eder, on zen,
erdaldunduz geroztik
zail okerra ontzen.
Ez dakit ari garen
ibai urak lotzen
ala arraultze ederrari
danbolina jotzen.
Itsas mendien kate,
Euskadiren bihotz,
gure hizkuntza galtzeak
ematen neri hotz,
zenbait ekintzez batzuk
ahoa bete hortz,
mingaina luze baina
eskuak biak motz.
Gibelez Nafarroa
aurrez Honddarrabi,
Bidasoaren hondar,
kaiu hotzen kabi,
euskal azken oihartzun
auzotzat Behobi...
Herri bat izan zena
zergatik gero bi?
Hibaiaren mugaz gain
oihanak bestea,
hizkuntzarena ez da
erraz sinestea,
bidezko da Aya Harriak
zernahiri eustea
halere erderak aise
lortu du haustea.
Ibarla nahiz Larrendi,
Elitxu, Katea...
ez ote dira hoiek
gure errematea,
baserria hara hortxe
arrotzen atea,
zein xamur egin dugun
amore ematea!
Erdia aspalditxo zen
kale jendez hartu,
euskaraz lau haur eta
elizan bi santu,
"agur" euskaraz baina
erdal mintzoz kantu...
irundarron bihotza
har gaiztoak jan du.
Beleen elez ari
ote naizen nago
gaitza sartua bait da
askozaz lehenago,
izan'e zenbat eta
lurra bigunago
orduan eta noski
harra barrenago.
Pausutik bidaia asko
Gipuzkoetara
euskarak han dituen
larre onetara,
handikoak ez datoz
honuntz hizketara
muga joan bait zaigu
Gaintxurizketara.
Zaharrak ba doaz eta
ba datoz berriak
hola hornitzen dira
munduko herriak,
gurearentzat baina
hor datoz gorriak
laister euskaraz soilik
hilerriko orriak.
Bestalde, emango badu
ezertxok fruturik
usteldu beharra du
lurpean sarturik.
Bistan da gure hizkuntza
dagola zaharturik,
berpiztuko al zaigu
kiretsak harturik?
Berpiztu nahian edo,
aurtengo maiatza
(hilabete hau bait da
urteko ardatza)
aukeratua izan da
euskararen batza,
bai zeruak bota're
euri jasa latza.
Nahiz euskoen Jainkoa
nonbait den urruti,
nahiz bideak daraman
gaur kanposantuti,
San Martzial emazu
laguntza ez guti
Irun euskaran ere
manten dadin zuti.
Horra hamalau bertso
nolarebait eman
erabil ditzan nornahik
kantu edo teman,
baliorik ez dute
euskararen deman,
haizeak ekarri ta
haizeak ereman.
|
|