Bigarren heriotz-otoitzak

(Begien taupada)

1)   Ez betazalik hertsi

      hiltzean

      ez niri

      ez lehioei.

2)   Etxeratuko naute:

      enbolia

      oraindik gaztea

      kale bazterrean

      lau seme ta hiru alaba.

      Emaztea

      emazte zintzoa

      nirekin

      azkenengo aldiz.

      Hertsiko du krisketa.

      Alaba gaztea

      negarrez

      ondoko gelan

      traste zaharrenean.

      Biluziko nau

      poliki oso

      eguzkiak

      beso eroria

      neurtuko dit.

      Bere negarraren azido isila

      nire iztarretan

      nire bularreko iletan

      nire ezpainetan

      nire hotzean

      zotinak

      nire gorputz laburra

      sekulakoz bataiatzen.

      Jantziko naute lanbroz

      karpeta urdinetan gordeko dituzte

      poetaren paper zaharrak.

      Emazteak

      emazte zintzoak

      zabalik

      utziko du lehioa.

3)   Azken oroitzapena

      maitearen hatsa

      baneza

      utz ezazue

      begiak

      ohost diezazkidan

      edo ta

      utz iezazkidazue

      zabalik

      eguzkiarekin soka-tiran

      kristalezko kriskitinez

      hautsi arte.

      Azken oroitzapena

      maitearen hatsa

      ez baneza

      ere.

4)   Dena dela

      begiak

      zabalik

      utziko dizkidazue

      ez bait dut hutsegin behar

      neure buruarekin dudan

      trabesa

      lurrarekiko izenpetu nuen

      akordioa.

      Plaia urdinean

      ahantziko ditut

      arraunak eta hegoak.

      Bizkarra

      konfiantzaz lasaituko dut.

      Halako hutsune bat

      sabelean.

5)   Desagueak

      ur zikina bezala

      zurrupatuko dizkit

      lurrak

      neure bi begi motelak.

      Eta

      etsipen baten

      negar idorrak

      ondarrak gozatzearren

      urtuko dira.

6)   Eguzkiak iratxeki ditzala

      kandelak

      haizeak eraman diezadala

      azken ordua

      euriak honda ditzala

      balkoiko loreak

      teilatua ere zabal dezazuela

      etxekook.