egin digutenagatik

edo gorrotontzietan ahantzirik ito ziren itsasoengatik

edo gauerdiko izarrengatik

hildakoen oroimenez

ene gorputza biluzten dut ene azala biluzten dut ene eskeletoa biluzten dut

hor

haragi ikaratuaren hizkuntza

poemaren ertzean laztandutako arrazoiean lurrezko lokarria

uso tristepeletan hosto ibiltarietan

ene arbolezko oroimenaren azal beldurtiak

erretako udazkena

oraindik hor zaude

denborazko hibai biluzia

erroitza isila ene zapaten itzalpean

ausentzia hodeitsua iraupen barkagarria

euri asezinaren hondar oparoa

babes nazazu zeure batazaletan

entzun itzazu ene eskuak

kaleko oihu eta geltoki ezezagunen lekuko isilak

udazkeneko barku isilak

ilunabarretik atzerriratutako ametsen dizdirak

zeure sabaiaren izarbotoiak askatuz

zeure gorputzaren lurrikara

zeure zangoak ene ametsaren azal lehertuan ixuriak

ohostutako ezpainen sakonenean etzandako oihu guztietan deitzen zaitut

grifoak odolustutzen direlarik

bila ibili natzaizu lutoz jantzitako lokomotoren birikietan gainazpika

hatzazaletako hodei zuriak ere askatu nahi bainizkizun

baina harrietan jaiotako buru erlojuzaleak zelatan ditugu

hezururezko trintxeretan

heranegungo leihotan bildutako gauak estrapuzean harrapaturik

ilunabarra ari duzu eta ni ilunabarrak nago

zure zelaietatik

ilunabar izan nahi duzun uharte biluzitik

atzerriratua

dei egiten dizut

babes nazazu zeure betazaletan.