Enrike Amonarriz
Gau betazalen azken ilea
malkoz sorturiko ametsetara erortzen.
Oroimen erratz batek
hauts zimurtuak geroari astintzen.
Sasi zurrumurruaren zirarra zurrunkan
Ausentzi isil baten loa.
Mississippi ezezagunaren oihartzuna.
Ausentzia esnatu nahiean ezintasunaren ezintasunetik.
Leunki,
musu akosmiko baten eztanda
doinu arrotzetan kulunkaturik.
Irrikaz,
iluntasunari so,
agian, beldurrez
lo usaiaz itorik.
Amilketa
Entzuten,
hala ere ez da oraindik kable telefonikorik espazioan,
uholdeka anonimoak,
alkoholez, bluess gorriez desentxufatzen dituzte ilargiak.
Erantzuten,
Anonimoek Coca-cola boteilan arma dizdiratsu
bat amestu dute,
bluess beltzak zoruan barreiaturik
Garraisika,
Alkohol anonimoa desaguetatik behera kezko espaloietan,
mahaiean bi bluess txuri erosirik ilargiari telefonoz begira
Mutu,
bluessa kolorerik gabe
argia itzaldu da.
|