Itzaleko pintzeladak

Patxi Aizpurua

Ur gezala motozerratuz,

                      txurnioak uhinen sprayen

                      jaboiez zarpiatuz

                      abia nadin, abia

                      habarrotsa limatuz

                      herdoila kimatuz,

                      zuhaitza tarteak herrautsez

                      zaplaturik dauden uhartera.

                      Eta hondartzaren saihetsean

                      hare aleen gisa

                      denborak pilaturen ditu

                      zure eleen aromak,

                      zaborra bailitzan,

                      urezpalek kristalizatu dezaten.

Eta bazekien heure baitaren naufragioaren aurrean zetzala, aspaldiko ekaitzaren ostikaden desmesura baten ondorioa zela alegia. Kopeta murriztea edo eta arnasaren gora-beherakaren horroa jaurtikitzea... ez, irtenbidearen azken haragixerrak frijiturik zeuden iadanik. Berriro traizionaturik sentitzen zen.

                      Susaldiaren

                      borroka galdutako

                      oreina adartza harroa

                      zimelduta

                      desioa plazaratu

                      ezinik

                        ezinnik

                           ezinniik

                              ezinniiik...

                      Gogoaren zolairua

                      ertzeko haroztegian

                      erraustua.

                      Kemena

                      komuneko tuberian zehar

                      usain likitsaren txapel

                      pizgordailuko har

                      eta zomorroen janari.