L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Orrialde nagusira itzuli
                   - Txortan aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Txortan-3 (1985-udaberria) —Hurrengo artikulua




 

 

Bertsoak

 

        Atal honetan 19. mende bukaera aldera gertatu zen kaletar eta baserritarren arteko istilu bati buruzko bertso sail polit bat aurkeztea nahi genizueke.

        Egia esan guran zera aipa genezake: pasadisuaren kontalaria baserritarra zenez gero, gertaturikoak berauen ikuspegitik azaltzen dizkigula, nola ba bestela!

        Egileari buruzko xehetasunak nahi izanez gero, Lorentzo Garate Gabilondo zela ezan behar, Maltzeta-etxetxo baserrian jaioa eta 19. mendean bizi izana.

        Eta azkenik, irakurle, bertsoak kantatzeko omen dira eta, ea ba, zuetariko nork ikasten dituen lehenik eta gero kantatu.

Dabid

           1/

Milla zortzireun da

laroe ta amabosta,

kunplitu diradela

egun asko ezta;

urte berrian bian

izan degu festa,

portunatu dalako

basatxarri kasta;

polbora ta posta

ondotxo da kosta;

kaletarrak bota

guk lenbizi jota;

ez digute ezer eman

berona dala-ta.

 

           2/

Txerria azi mendian,

eraman kalera,

probetxu aundirik ez ta

naikua galera;

gutxiñez amar lagun

izanak bagera

txerri ori bajatutzen

Azkoiti aldera;

guzizko arrera;

guk eraman bera

iltzeko erara

atariko atera;

argatik, kaletarra,

ondo bizi zera.

 

           3/

Lorentzo ta Inazio,

Jose, Jose Maikiñ,

Maltzeta-etxetxo'kuak

nai duanak jakiñ;

Erramon da Antonio,

Manuel ta Joakiñ,

Utxerri'kuak ziran

aita iru semekiñ;

Etxosta're gurekiñ,

bere illobarekiñ;

Maltzeta ere piñ;

orra moduz ekiñ;

deabruak bazituan

txarri orrek berekiñ.

 

           4/

Jatorriz guria zan

orren arrastua,

argatikan genduan

kuadrilla batua;

Utxerri zan estraña

orri tiratua,

juagatik ez izan

ardi golatua;

gizon armatua

bazan juntatua;

amarren kontua

ezta alperrik jua;

kaletarrak jan dute

gure txarrapua.

 

           5/

Kuestio ederra da

ori alajaña,

zer dan orra probatu

gizon oien griña;

oietara ezkero

sobre zan jakiña,

legetatikan fuera

naiz izan egiña;

orien koziña

bistan daguan seña;

ein duten azaña

bestek eragiña;

probetxu on deiela

guria zan baña.

 

           6/

Bi lagunez juntau zan

Ormola aurrian,

Jose Ormola ta Ubita

zituan urrian;

tiroz ikutua du

Josek bizkarrian,

ataipera sartu zan

erio-sugarrian;

asi da okerrian

kanpora biarrian,

aginka abarrian

danak jan biarrian;

atia itxi ez baliote

an zan sukaldian.

 

           7/

Santa sekula oraindik

orrelakorikan

zenek pentsatu emen

pasako zanikan?

Zenek tirua tira

bazan atzetikan,

odola asi zitzaion

bere eridatikan;

kobrantza onikan

ez eon gugandikan;

zerbait nai orratikan

Ormola aldetikan:

Pedrori eldua da

patrikaratikan.

 

           8/

Askori emana da

txarri ori sustua,

gurekiñ estrañetik

anka-apustua;

pareran zirudien

deabruan auspua,

beti dantzan zebillen

atzeko trozkua;

banuan juzkua,

etzan onezkua;

animan gaiztua,

ez izan justua;

Aldatxarren'i ia

jan zion astua.

 

           9/

Kaso ederrak ditu

gure eiziak:

galanki nekatu ta

etxera gosiak;

arrisku galantian

an giñan guziak,

etzuan ikaratzen

gizonai eltziak;

orren agiñ luziak

etziran dultziak,

bi ontza pasiak,

mendian aziak;

ortan geradenean

Jaunari graziak.

 

           10/

Gure erida artuta

ibaira arrastuan,

atzeko konfiantza

nunbait falta zuan;

ez ibilli ta egon

istillu gozuan,

bestela ortikan gora

martxatuko zuan;

Ubantxo'k jo zuan

makillaz buruan,

ibaiko potzuan

bertan bota zuan;

samurtuta zegoana

klaro ezagun zuan.

 

           11/

Pozik sartua zana

txerri-toki baten

atia zabaltzia

asko omen zuten;

ez du edozeñek ala

txerria zaitutzen;

uste etzendutenak

ikusi zenduten

zuei eramaten;

ari naiz esaten:

guk ekarri aurten,

zuek beste baten;

noizbait asiko al zerate

ordañak ematen!

 

           12/

Jox-Auxtiñ Malmai ere

oso dudatikan

libratu izango da

orren agotikan;

oinbestez urreratu

eltzera atzetikan,

ibaira salto egin du

oso estutikan;

or dago pozikan

dala bizirikan;

pasa da ur-petikan

al dun lekutikan;

egiñ izan biar du

murgill ederrikan.

 

           13/

Bizentek konpañiaz

egin duen lana,

badakit papeletan

bialdua dana;

ez du oso altuan

menditarren fama:

ez giñakiela juango

eper batengana;

bera egon ona,

ala dauka sona;

tiralari zuzena

ark bear zuana;

bera ere bestek ilda

izango zan juana.

 

           14/

Gizon orrek ez du nunbait

eiz-bildurrikan,

bestela etzuan esango

orrelakorikan;

libre naiago orrek e

bere partetikan,

beste neurtzen errez da

aldamenetikan;

juan orratikan

zerbaitegatikan,

esanaz platikan

orma gañetikan:

«Seguru ote ziok

ori oraindikan?»

 

           15/

Jose Otola kalian

estraña tiria,

otsarekiñ seguru

ura ikaria!

Amar oñez aparte

tiruan biria,

txerria azkar iltzeko

ura zan jiria!

Aitola'k ordia

petxuan erdia

zuzen nunbait tia;

ez da kobardia;

lagun izango zuan

aingeru guardia.

 

           16/

Dionisio burruka

egiña estrañatik,

Gurutzia bigarren

eldua ankatik;

Martita're makillaz

jotzen zan burutik,

Bizente erakusten

orma gañetatik;

Marianok orratik

lenengo tirotik

jo du biotzetik,

al duan lekutik;

makaldua egon ezpalitz

martxa danengatik.

 

           17/

Eskribau jauna're an zan

bolsillo testigu,

txerri orrek badu olako

zenbait kuestiu;

guretzat ere izan zan

naikua kastigu:

nekia prankorekiñ

utsikan gelditu;

eskribauak badu,

timaz jo ei du,

bolsilloâ pasa du

inposible ezpadu;

atzeko patrikaran

ikutua badu.

 

           18/

Bi karnizerok dute

narrua kendua,

okerra bazan ere

or da zuzendua;

ezta sasoe txarra

Gabon ingurua;

urdaia gazitzeko

ez da berandua;

gure txarbargua

or da geratua;

pisuz sei arrua,

zer urdai-mordua!

Ongi pasa deiteke

aurtengo negua!

 

           19/

Bertsotan ari naiz

txarri orren kausan,

guretzat probetxurik

ez dalako izan;

gu allegatzerako

Aitola palta zan,

parte gabeko asko

kale ortan etzan;

gu ere esperantzan

jatorriz nola zan;

erituta juan zan

erren eiñez dantzan;

laurden bat gutxiñez e

guretzat bear zan.

 

           20/

Ganau ona jatxi zan

gurekin menditik,

nekiak aprobetxa

izanagatik;

baserritarrak eaman

kaletarrai beti,

utsa da eramatia

pagatziagatik;

debalde bertatik

juan zan gugatik;

aitortu-ezagatik

bistan dago onetik;

orra ogei bertso berri

basaurdiagatik,

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.