Joan Hadi-Fanay

Joan Hadi

Agindu zenidan herria, baby, ez dut inon ere aurkitzen.

Zuk bidalirik nabil, erromes galduen legez.

Hango lehertze gorriek sarritan hornitzen dituzte

zure iganderoko berripaper nekatu horiek.

Eta hango ikur madarikatuek egurrezko oihartzunez

zunpatzen dute zure altzairuzko hiri zintzoa.

Baina agindutako herria ezin dut inon ere aurkitu, baby.

Apaiz izandako maisu baten ahotsez hango kontu zaharrak

eta soinu xelebrez beteriko berbak ezagutu genituen.

Ohean elkarrekin geundelarik, oroitzen?,

handik hurbilago edo sentitu ginen.

Baina agindu zenidan herria, baby, ezin izan dut ikusi.

Galdezka ibili naiz azoka eta tabernatan

inork ikusi duen

inork harako untzia non hartzen den dakien

inork bere ganbaran gorderik hango maparik duen

baina izenik ere jakin gabe, noraezean, alperrik.

Herri horren izena ez al dakizu, baby?

Batek hantxe jaioa zela esan zidan baina

bere paperetan Espainia besterik ez zuen ipintzen.

Beste batek herri horren lurra denon azkazaletan

daukagula, baina mozkor itxura zuen, baby.

Nekaturik nago, baby. Zatoz inontar honi laguntzera.