Illak

Jose Asuncion Silva

euskaratzailea: Igotz

Baso bustietan, udazken garaiz,

otza sartukeran, laru-gorriak

orolgi eta adar gaiñez egazka

aizez dabiltzala igar orriak,

laiño naasia utsez uts edatzean,

its da ezpai-kutsuz ikuspegia,

ta izerdi sutsua jaurti ostoak

Uda illarentzat dau agur larria,

      ta kolore baltz beluna

      len bai t'orain ez danaren

      antzeko oroipen illuna!

Gela zar-zarretan arasak dagoz

zokorik ezkutu ta zurrenean,

joan zorakeri ta lera zarren

maite-idazkiak, ixil-miñean,

orain lizunduta, gorderik dagoz,

jun-aldi obeak oroi-erazoz,

ta lorazko gorputz il antzo diran

lili-eskutada baltz igartuak,

      eta usaiña daukie itsa

      izan t'orain ez danaren

      antzeko oroipen murritza!

Ta gogo maitetan, galdua izan dan

biotz-txera-suan oldoztutean,

—gero-orduen gozo, itzul eziñak,

egun ez-ezaunen bakartadean—

zaurituak ointsu il-az dituan

neke sakonena dago lorrean,

baso goibelaren margo ezpai lez,

joandako usaiñen likurta legez,

      ta neke a zurbilla da

      izan t'orain ez danaren

      antzeko oroipen ezbaia.