¡Aita!
Aldabe'tar Iokin
Egiñ lo, seme, arren egiñ lo
siaska guriyen erdiyan.
Zure begiyak daude onezkero
legalez ilda neketan.
Ama daudazu aldamenian
ta ez izan biraurrikan.
Laxter aitatxo etorriko da
bere lantegi lekutik
Illun artian zegola jun zan
Eta dator itsasotik.
Bereala emen da zu ta ni gaña
¡Ongi etorri berari!
Zenbat nai gaitun ez da miñgañik
iñola esan lezakenik.
Maitetasunen iturri zaña
datorkiyo biyotzetik.
Emango luke bere odola
ga biyoren one gaitk.
Bere oñaren o sa kalian
erraz-erraz igertzen da.
Ariñ ta zuzen dijua bidian
bere etxe kutunera.
Ez da legunik lotuko dunik.
¡Antxen dauka atsegiña!
Besazpiñ dakar bere otarra
arrai guariz betia...
Aztu zaizkiyo itsas zaparrak;
jaso du bere partilla.
Beteko ditu oraíñ itxian
gizon bezela legiak.
¡Lo, lo, semetxo; lo, lo, maitia,
aitaren poza zerana;
entzun, Amatxo Andre Maria,
ama baten eskariya.
Eskeintzen dizut gure senaiya,
geran ta degun guztiya.
|