Jainko urdin batentzako eskaintzia

Isidro Rikarte

Behin batean

Ikusi nuen

Kalean zehar

Gizon argia,

Bizarduna edo

Bizarrik gabe,

Ez banago oker.

Behin batean

Antzeman nuen,

Gauaren jabe,

Printzesa iluna,

Malkoduna edo

Malkoduna edo

Begirik gabe,

Ez banago oker

Behin batean

Sentitu nuen,

Loak harturik

Gaztetasuna,

Etsirik edo

Ametsik gabe,

Ez banago oker.

Behin batean

Bilatu nuen

Aritz batengan

Itxaropena,

Hilgarria edo

Bizirik gabe,

Ez banago oker.

Behin batean

Behatu nuen

Herriko plazan

Etorkizuna.

Abiatua zen

Agurtu gabe,

Ez banago oker.

Behin batean

Entzun nahi nuen

Nire herrian

Poetaren bat,

Aho itxia edo

Abotsik gabe,

Ez banago oker.

Behin batean

Farrez zegoen

Jainko urdin bat

Aurkitu nuen,

Afalostean,

Mahai apaina,

Jarraitzaileek

inguratua:

"Maite nauenak

Egin behar dit

Eskaintza orain".

Emagalduak

Eskaini zion

Malko mikatza.

Gaztetasunak

Amets etsia.

Itxaropenak

Bizitza bera.

Etorkizunak

Agur beroa.

Gure poetak

Abots ederra.

Gizon argia

Dagoeneko

Urrundua zen

Eskaini gabe,

Ez banago oker.