Hosto dantzaria
Isidro Rikarte
Hostoak zuhaitzari
Lokarria askatu nahirik
"Bizitza osoz ene jauna,
Ukan nauzu zugan preso,
Sapa gazi bihotzean,
Loturik, anka ta beso.
Zure enbor taupadaka
Mundua dut ikusia,
Satorraren itsumena
Ez da hain prezio haundia.
Dantzarako iaioa naiz,
Hegarako hegalduna
Udazkenak badakarkit
Haizearen maitasuna.
Udazkena, azken dantza,
Heriotza gerorako.
Dantza honetan nahiago hil,
zugan preso bizi baino".
Hostoak haizeari
Lokarria askaturik.
"Har nazan ni,
Har nazan hik!
Deslai nebilen
Hegadan abail.
Laztan har nazan
Bidai honetan!.
Ez banaun hartzen
Hire arrama
Izan liteke
Artizarraren
Argi-intzirina.
Erromerori
Ohostutako
Hire lurrinak
Galdu ahal din
Usai goxoa".
Gora, bera, gora
Berriz, bera dabil.
Ari gora ari,
Ari bera. Arin
gora, gora. Eme.
Arin, eme, arin.
Haizeak eramana
Hegan dabil hostoa".
Hostoak haizeari
Hegaldiak iraun dezan.
"Har nazan ni,
Har nazan hik!.
Deslai nebilen
Hegadan abail.
Erortzen banaun
lurrean, arren,
Har nazan berriz!".
|