|
Ikusten
Jean Louis Davant
Hinki hanka nabila
zure bideberriko
xehelen bistaraino.
Ikusten dut emazte
ttipi begi urdin bat
aitarekin haiduru.
Ikusten dut etxe bat
gotor eta segurra
dener beti zabalik.
Ikusten dut barne bat
usu jendez betea
batasun egilea.
Ikusten dut aldean
baratze loretsu bat
ur xirripaz alaia.
Ikusten ditut haurrak
beren urxintxarrekin
ekiari kantari.
Ikusten dut ele bat
baratx eta sakona
biziaren erraile.
Ikusten dut haritz bat
nasaia, baketsua
aire gaiztoak joa.
Ikusten dut bizian
lekurik ez duela
zuzenaren galdeak.
Sinesten dut halere
ezin baitut onartu
zure hilik uztea.
Sinesten dut hortako
berriz bizi zarela
gauaren bestaldean.
|
|