Gotzone Sestorain

Abendu bilutsiko

urdin urreztatuaz busti

egun horietakoa zen,

urrezko uhin herabez

bainatua izan arren

malko gezi garratzetan

urkaturikoa,

abendu bilutsiko

egun ezin ahantzi hartan

zen bai,

portzelanazko bihotz nimino hark

hesi kateatuez gainetik

mendi hauen zorrotza ere

jauziz

ortzemugaren marra uhelduaz at

ahaidetu zenean.

Abendu bilutsi ankerrean

bai.

Eta gauero,

iragazki azabatxean

kristaltxo majikoez birrindu

hutsarte kosmikoan

ilargiaren danbore izoztuak

dagizkin hari mehetan

diztiratzen du

zure haur begiratuak

hain hari hauskor eta hozkilduak

non edertasunaren betile lehun diren

erditu zintuenaren masail saminez

zartatua laztanduz

Eta gauaren hotzean

mendi elurtuak

zure ezpainetatik ernatu

txori berritsuak

ihintz tanta musikadunez

ereiten ditu

zuhaitz larrugorriak ere,

zure ahots ukatuaren doinuak

etengabe errepikatzen dituztelarik

apika

zure mendekuaren ohiartzunak

izan daitezken eresi minkatzak.