Hobe... suntsitzea

J-Louis Caussade

Nere amodioa galdu zaitut, alta maite zintudan;

nere begiek sortu dituzten nigar kardingek, aurpegi matelak

irrikatu eta bihotza ziragandu dizkidaze

hilabete bat badea, urte bat, ala mende bat ez dugula elgar ikusi;

Amodiozko gutun samur haiek ez dizkidazu gehiago idazten;

Telefonan zure boza galdu da;

Denbora batez, nere jazargoek, gau osoak, iratzarririk atxiki ninduten;

ezin asmatua, ezin egina iduritzen zitzaidan zu gehiago ez ikustea, ez hunkitzea;

Hosto eihartuen azpian ehortzi nuen nere gorputza eta usteldu zen;

nere biziak, zure ixiltasunaren eta hutsaren zauri odolestatua zaukan;

Nere itxaropena eta amodio osoa zutan murgildu zen, ez zenuen kasu eman;

Bizkitartean, bakardade bortxatu hau bizitzen dut, zure gutiziaren errearen erdian

Eze ez zara nerea, libro zara, nahi duzunaren maitatzeko libro,

nere sofriarazteko libro, antsi izaiteko eta hiltzeko libro;

Hiru aste hauetan nere gogoa, etengabe zurekin da;

Bainan barka nezazu, ez zaitut larderiatu nahi;

Ixilduko naiz, goaitatuko dut samurki, igurikatuko, beharbada ahantzi nahiz,

bainan ez zintzaket ahanzi; Hobe litzaidake suntsitzea.