Kukua eta txepetxaren autua

Enbeita'tar Balendin

        Kukua

Udabarria eltzen daneko

kukuka nago basoan,

guztiak pozez artuten nabe

elduten nazen lekuan.

Neure arrautza ipinten yuat

txindorren jauregitxuan;

ni baiño obeto bizi dan iñor

ez dok egongo munduan.

        Txindorra

Txikia beti aundi gurian

ez da arritzeko gauzia,

aundiai barriz gustaten yako

txikia zapaldutia.

Kukuai barriz bere umiak

iñon etxian aztia;

jakin nai neunke nok emon dautsan

ortako eskubidia.

        Kukua

Eskubidea norberak artu,

arpei gogorra izan oso,

udarik uda lanari iges

beti ibilli eroso.

Beste txoriai geure bearra

dabela siñistu erazo;

ori egiten ez ba'dok, ez dok

bururik egingo jaso.

        Txindorra

Ori dok ori, onua edo

konseju emon daustana;

ondo dakigu alperrarentzat

lanbide onik ez dana.

Baiña guztiak eingo ba'gendu

zuk nigaz eiten dozuna,

jakingo geunke nok jango leuken

eganeko ogi biguna.

        Kukua

Eguneroko ogi biguna

beti yaukoat gaur arte,

toki danetan aurkitzen yuat

jana t'edana nai beste;

geidia zelan bizi ete dan

enok arduratzen bat be;

norbera ondo egon ezkero,

oba da bizi aparte.

        Txindorra

Kuku gaxoa ondo biziaz,

olan autortuten dozu;

gerokoaren itxaropenik

guk legez ete daukazu?

Jaunak agintzen daben bidian

batera ez gagoz ni ta zu;

azken orduan erruki zaitut

olan jarraitzen ba'dozu.

        Txepetxak

Kukua emen ikusten dogu

munduko atsegiñetan,

txindorra barriz gerokoaren

zorion ames gozotan.

Zorion biak bear gendukez,

orduan pozik benetan;

baiña nork daki eperdi bataz

zillo bi ondo tapetan?