Aurtxoaren irri zuria

Irigoien'dar Roman

Ederrak dira illunabar,

egun-sentia,

uda-berri ko berpizte,

larros-lilia...

Baiñan neretzat zoragarrigo

—lurrean berdin gabia—

urte-beteko aur txikiaren

irri zuritxo enia.

Eguzkiaren epela,

gozagarria;

iturburuak darion

ura, garbia.

Neretzat garbi ta gozoago

—lurrean berdin gabia—

urte-beteko aur txikiaren

irri zuritxo eztia.

            * * *

Ludiko aingeru degu

aurtxo txikia,

zeru-goiko'tarren kuttun

eta irudia;

ta zerutarrei oso atsegin

laguntxoei ikustaldia

sarri egiñaz, maitasunezko

«pa» goxoa ematia...

Zerutik etortzen dira,

ta bekokia

ezpañekin ikuturik,

pozez betia

ipintzen dute aur txikiaren

izaki guzti-guztia:

ixtanpatean zerutar argiz

jazten zaio arpegia.

Zer dan urteko aurtxoa

irriz jantzia?

Zer, erru gabeko begi

aien argia?

Zer...? Zeru-goitik etor diranei

dien ongi-etorria,

lurreko gure aingerutxoak

bere lagunei ikasia...

            * * *

Izanik bada aurtxoaren

irri zuria

Zeru-goiko aingeruen

zorun izpia,

egia diot, egia, dala

lurrean berdin gabia

urte-beteko aur txikiaren

irri zuritxo eztia.